Με αφορμή τις πρόσφατες ανακοινώσεις για έργα στους δρόμους της περιφέρειας θα έπρεπε να τεθεί για άλλη μια φορά το ζήτημα του δρόμου “Στάση Μεσενικόλα-Μονή Κορώνας”.
Η διαδρομή αυτή μήκους μόλις 4,7 Km, που αποτελεί τμήμα του οδικού κυκλώματος της λίμνης Πλαστήρα, δυστυχώς είχε εγκαταλειφθεί για χρόνια στη μοίρα του.
Τελευταία σοβαρή παρέμβαση ήταν η στρώση ασφαλτοτάπητα σε μήκος 1.5 Km που έγινε την εποχή που νομάρχης ήταν ο κ. Φωτης Αλεξάκος. Από τότε μέχρι πριν λίγες μέρες ο δρόμος ξεχάστηκε λες και δεν υπήρχε.
Μόλις την τελευταία εβδομάδα αποκαταστάθηκε πρόχειρα η άσφαλτος στο υπόλοιπο τμήμα των 3,2 Km η οποία ήταν σε πλήρη αποσύνθεση.
Κόπηκε και η χαμηλή βλάστηση, όμως τα δέντρα εξακολουθούν να καλύπτουν τον δρόμο και τα τουριστικά λεωφορεία δεν μπορούν ακόμα να περάσουν με αποτέλεσμα τα δύο χωριά ο Μεσενικόλας και το Μορφοβούνι να μην υπάρχουν πια σε κανένα πρόγραμμα τουριστικής περιήγησης της λίμνης.
Και όμως η διαδρομή αυτή θα άξιζε να αξιοποιηθεί γιατί εκτός των άλλων παρουσιάζει πλούσιο ιστορικό, τεχνικό αλλά και αισθητικό ενδιαφέρον.
Αποτελεί το μόνο αυθεντικό τμήμα της παλιάς εθνικής οδού “Καρδίτσης-Αγρινίου” που άρχισε να κατασκευάζεται στο τέλος της δεκαετίας του 1920, φυσικά χωρίς μηχανήματα, μόνο με χειρωνακτική εργασία. Σε όλο σχεδόν το μήκος της έχει πέτρινους τοίχους αντιστήριξης και θολωτά πετρόκτιστα γεφύρια. Περνάει μέσα από πυκνό δάσος δρυός, ενώ η θέα που προσφέρει στον διερχόμενο είναι απίστευτη και φθάνει από την Όθρυ μέχρι και τα Τρίκαλα. Για πολλά χρόνια ήταν η κύρια οδική αρτηρία που συνέδεε όλα τα χωριά από την Κορώνα μέχρι το Καροπλέσι με την Καρδίτσα, ενώ σήκωσε και όλο το βάρος της μεταφοράς των υλικών για την κατασκευή του φράγματος.
Και μετά από όλα αυτά φτάσαμε στην σημερινή εικόνα ντροπής λες και θα χρειάζονταν τα “δάνεια της Αγγλίας” για να επανέλθει ο πανέμορφος αυτός δρόμος σε πλήρη λειτουργική κατάσταση.
Το ενδιαφέρον που έδειξε η περιφέρεια τις τελευταίες μέρες πρέπει να έχει και συνέχεια. Αν δεν πέσει ασφαλτοτάπητας στα 3,2 Km, o πάγος τον χειμώνα θα σκορπίσει και πάλι το οδόστρωμα, ενώ είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει σοβαρή κλαδονομή, η οποία θα επιτρέπει την απρόσκοπτη διέλευση των λεωφορείων.
Τόσο οι ευθύνες της περιφέρειας στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει ο δρόμος, αλλά άλλο τόσο και του δήμου Λίμνης Πλαστήρα είναι μεγάλες.
ΚΡΑΝΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
