Γ. Βαϊόπουλος: “21η Μαρτίου – Ημέρα κατά του ρατσισμού”


Στις 21 Μαρτίου 1960, εβδομήντα νέοι άνθρωποι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, στην πρωτεύουσα της Ν. Αφρικής. Δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, παρότι διαδήλωναν ειρηνικά. Δολοφόνοι ήταν οι αστυνομικοί του «απαρτχάιντ», του ρατσιστικού τότε κράτους της Ν. Αφρικής. Τα …εγκλήματα  των νεκρών ήταν το χρώμα τους και τα αιτήματά τους. Ήταν μαύροι και ήθελαν φυλετική ισότητα….

Πέντε χρόνια αργότερα, ο ΟΗΕ, ως ελάχιστο φόρο τιμής, καθιέρωσε την 21η Μαρτίου ως παγκόσμια ημέρα κατά των φυλετικών διακρίσεων.

Η μέρα αυτή βέβαια, δεν αρκεί για να αντιμετωπίσουμε όλους αυτούς που τεχνηέντως προωθούν το ρατσισμό, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία. Δυστυχώς, σήμερα αρκετοί πολιτικοί ( και όχι μόνο) φοράνε το μανδύα του «πατριώτη» και καλυπτόμενοι πίσω από την οικονομική κρίση, βλέπουν στο πρόσωπο των οικονομικών μεταναστών και γενικότερα κάθε ξένου, την αιτία των δεινών του έλληνα εργαζόμενου. Εξαπολύουν μύδρους εναντίον τους, ενισχύουν την περιφρόνηση των δικαιωμάτων τους, τους κατηγορούν για την κοινωνική δυσλειτουργία. Έτσι αυξάνονται οι  διακρίσεις, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η περιθωριοποίηση και η  εγκληματικότητα κατά των μεταναστών. Ο ρατσισμός στερεί από τους λαούς, θύματα του ρατσισμού, την ευκαιρία να αναπτύξουν πολιτισμό.

Ασφαλώς και πρέπει να υπάρξει εθνική πολιτική στο μεταναστευτικό ζήτημα. Φυσικά και επιβάλλεται η ευρωπαϊκή ένωση να βοηθήσει τη χώρα μας, που λόγω της μεγάλης γραμμής συνόρων γίνεται δέκτης μεταναστευτικών μαζών.  Αυτό, όμως, είναι εντελώς διαφορετικό από το «αβγό του φιδιού» που επωάζεται στα μεγάλα αστικά κέντρα και ειδικά στην Αθήνα.

Φαινόμενα του τύπου «χρυσαυγίτικης» αυτοδικίας, όλοι εμείς οι δημοκρατικοί και ενεργοί πολίτες, οφείλουμε να τα απομονώσουμε. Η ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία είναι εκείνη που σέβεται την πολυπολιτισμικότητα και τη διαφορετικότητα, απ’ όπου και αν  προέρχεται. Ο έλληνας υπήρξε διαχρονικός μετανάστης και μεγαλούργησε, όπου γης. Βίωσε ρατσιστικές συμπεριφορές και ξέρει ότι… « είναι παράλογο να διαλέγεις τις κάλτσες ανάλογα με το χαρακτήρα τους, όπως είναι αδιανόητο να επιλέγεις τους φίλους ανάλογα με το χρώμα τους»…

Γράφει ο

Βαϊόπουλος Γιάννης,  Μαθηματικός.

 

Προηγούμενο άρθρο 4η πανελλήνια συνάντηση σχολικών χορωδιών Καρδίτσας
Επόμενο άρθρο ΛΙΓΟ ΓΕΛΙΟ