Όσοι δημιούργησαν τα ΚΕΠ είχανε όραμα μια μοντέρνα και αποτελεσματική υπηρεσία που θα βοηθούσε τον ανήμπορο στην κρατική γραφειοκρατία πολίτη. Πράγματι, τα ΚΕΠ προσπάθησαν και σε μεγάλο βαθμό κατάφεραν να πετύχουν τον στόχο αυτό. Φαίνεται εξάλλου και από την ανταπόκριση που έχουν στους πολίτες, οι οποίοι τα θεωρούν από τις πιο φιλικές και αποτελεσματικές υπηρεσίες.
Θεωρούσα ότι αυτή η πορεία των ΚΕΠ θα δημιουργούσε το κίνητρο στους κυβερνώντες να αρχίζουν να σχεδιάζουν τη δημόσια διοίκηση (ιδιαίτερα σήμερα με την μεγάλη βοήθεια της τεχνολογίας) έτσι ώστε οι συναλλαγές με τον πολίτη να γίνονται με τρόπο πιο φιλικό, πιο απλό και πιο αποτελεσματικό. Και ακόμα, ότι θα αναβαθμιζόταν οι λειτουργίες του ΚΕΠ με την απλοποίηση των διαδικασιών του. Ιδεατά, ο πολίτης θα πρέπει να εξυπηρετείται γρήγορα από τα ΚΕΠ, χωρίς αναμονές και ταλαιπωρία. Και να το πάω και πιο μακριά, η δημόσια διοίκηση θα μπορούσε σχετικά εύκολα να επανασχεδιαστεί έτσι ώστε οι περισσότερες συναλλαγές των πολιτών με τις κρατικές υπηρεσίες να γίνονται εύκολα και γρήγορα μέσω ΚΕΠ ώστε να εξαλείψουμε και πολλές από τις παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
Δυστυχώς η πραγματικότητα αποδεικνύει το αντίθετο. Στα ΚΕΠ μεταφέρονται συνεχώς αρμοδιότητες, χωρίς όμως να προσαρμόζονται κατάλληλα ούτε το έμψυχο δυναμικό ούτε η υλικοτεχνική υποδομή. Επιπλέον πολλές από τις αρμοδιότητες αυτές είναι χρονοβόρες, απαιτούν δηλαδή ο πολίτης να πρέπει να μείνει πολύ ώρα μπροστά στον υπάλληλο του ΚΕΠ για να προχωρήσει το αίτημά του. Αυτό σημαίνει ουρές, ταλαιπωρία, εκνευρισμός και σε τελική ανάλυση απαξίωση του ΚΕΠ.
Τελευταίο θλιβερό παράδειγμα της αύξησης των αρμοδιοτήτων των ΚΕΠ είναι η κατάθεση της αίτησης για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ). Μια αίτηση που μπορεί να είναι απλή στις λιγοστές απλές περιπτώσεις, αλλά στις περισσότερες, όπου πρέπει να γίνουν και διορθώσεις στοιχείων, απαιτούνται περίπου 20 -30 λεπτά αναμονής. (Κανονικά θα έπρεπε μια τέτοια αίτηση για να γίνεται από τα ΚΕΠ να είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να μην απαιτεί πάνω από 3-5 λεπτά αναμονής). Δυστυχώς η αίτηση αυτή κυριολεκτικά «πετάχτηκε» στα ΚΕΠ και στους δήμους χωρίς σοβαρή επεξεργασία και δοκιμές, χωρίς εκπαίδευση προσωπικού, με οδηγίες που εστάλησαν την προηγούμενη της εφαρμογής, χωρίς online υποστήριξη, με τον κεντρικό server του προγράμματος να μπλοκάρει συνεχώς, και με τελικό αποτέλεσμα να δημιουργείται ασφυξία και στα ΚΕΠ και στις δομές των Δήμων.
Η ασφυξία αυτή, πέρα από την ατελείωτη ταλαιπωρία για πολίτες και υπαλλήλους, οδηγεί σταδιακά σε απαξίωση των ΚΕΠ. Αν συμβεί αυτό θα είναι πολύ δυσάρεστο γιατί τα ΚΕΠ πρέπει να παραμείνουν πραγματικοί βοηθοί και συνεργάτες των πολιτών απέναντι στη κρατική γραφειοκρατία και όχι να αποτελούν μέρος της γραφειοκρατίας αυτής.
Γιώργος Βούζας
