Μερικοί εξακολουθούν να μη βλέπουν τα πραγματικά προβλήματα και να κωφεύουν συστηματικά. Λένε πως το σχέδιο του Γαβρόγλου θα οδηγήσει σε κατάργηση «του Δημόσιου χαρακτήρα» των Παιδικών Σταθμών. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις προθέσεις του Υπουργού, αλλά πού τον βλέπουν το Δημόσιο χαρακτήρα άραγε, όταν οι γονείς πληρώνουν τροφεία; Όταν υπάρχουν παιδιά (περίπου 60.000 φέτος) που μένουν έξω από τους Σταθμούς; Όταν οι ιδιωτικοί παιδικοί ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και με το 4ο Μνημόνιο το κράτος θα χρηματοδοτεί με 150 εκατομμύρια ευρώ ετησίως την ίδρυση Ιδιωτικών Παιδικών Σταθμών, αποκλείοντας τους ΟΤΑ από το πρόγραμμα; Όταν οι Παιδικοί Σταθμοί είναι «διασωληνωμένοι» με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, τα οποία όταν κοπούν κανείς δεν ξέρει πώς θα επιβιώσουν οι Σταθμοί; Όταν έχουν καταργηθεί οι μόνιμες προσλήψεις και ανθεί η ελαστική εργασία (ΕΣΠΑ-συμβάσεις έργου, 8μηνα, ΟΑΕΔ, πρακτική άσκηση, μαθητεία); Όταν η κατάσταση για τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς καταντά ανυπόφορη, λόγω έλλειψης προσωπικού (παιδαγωγικού και βοηθητικού), υπερφόρτωσης τμημάτων, εντατικοποίησης εργασίας, απουσίας υλικοτεχνικής υποδομής και, σε αρκετές περιπτώσεις, κακών κτιριακών εγκαταστάσεων;
Όλα τα παραπάνω δεν έτυχαν! Αποτελούν κεντρικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, ώστε οι παιδικοί σταθμοί να λειτουργούν με επιχειρηματικά κριτήρια. Για τούτο και η σπουδή της ΚΕΔΕ να πάρει κι άλλες εκπαιδευτικές δομές (για την ώρα Νηπιαγωγεία). Το πέρασμα αυτών των δομών με τους όρους που περιγράψαμε στους Δήμους αποτελεί βήμα προς την ιδιωτικοποίηση. Με πρόσχημα την αποκέντρωση ή την εξοικονόμηση πόρων, το δικαίωμα στη μόρφωση από δημόσιο αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Παράλληλα οι πλειοψηφούσες παρατάξεις των μνημονιακών και κυβερνητικών κομμάτων σε ΠΟΕ ΟΤΑ και ΔΟΕ επιλέγουν τη διγλωσσία, τον αποπροσανατολισμό, υιοθετώντας τον αλληλοσπαραγμό και το «ο θάνατός σου η ζωή μου». Έχουν παραιτηθεί από την πάλη για την ανατροπή των μνημονίων, υπάρχουν μόνο ως κρατικο-κυβερνητικός και συντεχνιακός συνδικαλισμός. Δεν θέλουν να ενώσουν τους εργαζομένους, αλλά επιδιώκουν να στρέψουν τον ένα απέναντι στον άλλο. Όχι δεν θα συμμετάσχουμε σ’ αυτό. Δεν θα επιτρέψουμε να μας διασπάσουν, γιατί ο εχθρός μας δεν είναι οι εργαζόμενοι άλλων κλάδων – είναι το κεφάλαιο και όσοι έρχονται με τις πολιτικές τους να το υπηρετήσουν. Όλοι όσοι σήμερα βλέπουν εχθρικά την υποχρεωτικότητα της δίχρονης δημόσιας και δωρεάν προσχολικής αγωγής ουσιαστικά αντιστρατεύονται την προσπάθεια να διεκδικήσουμε δομές με επιπλέον μόνιμο προσωπικό, που θα καλλιεργεί στα παιδιά μας την αναζήτηση της γνώσης και όχι τη σχολειοποίηση, με άρτιες υλικοτεχνικές υποδομές και κτιριακές εγκαταστάσεις. Υπονομεύουν αυτό που κάθε οικογένεια αναζητά και κάθε κοινωνία οφείλει να εξασφαλίσει: την μόρφωση όλων των παιδιών.
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Το κλείσιμο ή οι συγχωνεύσεις πανεπιστημιακών τμημάτων και ΑΤΕΙ αποσκοπεί στην υπονόμευση επαγγελματικών δικαιωμάτων και συμβάλει στον εμφύλιο μεταξύ των εργαζομένων. Αντίθετα, με τους φοιτητές και τους σπουδαστές θα πρέπει να αγωνιστούμε για να αναβαθμιστούν, να ενισχυθούν και να διασφαλιστούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων.
Έχουν μεγάλη ευθύνη οι παρατάξεις της πλειοψηφίας σε ΠΟΕ – ΟΤΑ και ΔΟΕ, που ως Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ δεν συνολικοποιούν, δεν αντιπαλεύουν, αλλά, αντίθετα, διευκολύνουν την κυβέρνηση στην πολιτική της και δεν κάνουν κέντρο της αντιπαράθεσης τα αιτήματα που πραγματικά θα διασφαλίζουν τους/τις εργαζόμενους/νες, τόσο στους Βρεφονηπιακούς σταθμούς όσο και στα νηπιαγωγεία.
Να παλέψουμε όλοι μαζί για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση
Με δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς υπό κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση.
- Μονιμοποίηση συμβασιούχων, μαζικοί μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη όλων των αναγκών.
- Κανένα παιδί εκτός παιδικού σταθμού. Κατάργηση του αρ. 4 του Ν. 4472/17 (Βρεφονηπιακή Φροντίδα), που προβλέπει χρηματοδότηση 150 εκατομμυρίων ετησίως για ίδρυση ιδιωτικών παιδικών σταθμών εξαιρώντας τους ΟΤΑ.
- Μείωση του αριθμού παιδιών ανά τμήμα και καμία καταστρατήγηση του πρότυπου κανονισμού, όπως γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις, σε ώρες και στα καθήκοντα.
Με δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή
- Που δίνει το δικαίωμα σε όλα τα παιδιά 4-6 ετών στη φοίτηση στο Νηπιαγωγείο (χωρίς αποκλεισμούς και προϋποθέσεις )
- Που ανταποκρίνεται στο δικαίωμα όλων των παιδιών σε Ποιοτική Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, προγράμματα σπουδών, μείωση αριθμού παιδιών ανά τμήμα, κλπ.
Τα αιτήματα των εργαζομένων είναι πολλά και ίσως μερικές φορές και διαφορετικά αλλά δεν είναι αντιτιθέμενα. Παλεύουμε ενιαία, μαζικά & ενωτικά, ξεχωρίζοντας τον φταίχτη, που δεν είναι άλλος από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την μνημονιακή αντιπολίτευση και τα φερέφωνά τους στην ΚΕΔΕ που συνεχίζουν την υλοποίηση των εντολών ΕΕ και ΔΝΤ, απαξιώνοντας κάθε τι δημόσιο από περιουσία – υπηρεσίες & αγαθά.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
( Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών, άλλη ρΟΤΑ, Αγωνιστική Δράση Νοσοκομειακών)
στο Νομαρχιακό Τμήμα Καρδίτσας της ΑΔΕΔΥ
