Δυο χρόνια στην κυβέρνηση κλείνει ο ΣΥΡΙΖΑ και πανηγυρίζει, οργανώνοντας επετειακές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Πως να μην πανηγυρίζει – δύο ολόκληρα χρόνια είναι αυτά. Πανηγυρίζει για την εξουσία βέβαια και όχι για τα επιτεύγματα του. Γιατί αν μετρούσαν τα κατορθώματα τους, θα έκαναν μνημόσυνα. Εις μνήμην όσων μας έταζαν.
Τελικά η Ελπίδα δεν ήρθε όπως μας έταξε ο Αλέξης Τσίπρας. Ούτε η ανάπτυξη ήρθε, ούτε η εθνική υπερηφάνεια ήρθε. Το πήραμε απόφαση, ότι δεν θα έρθουν και δεν περιμένουμε άλλο.
Ένας χρόνος δεν μας έφτανε για να τον καταλάβουμε, θέλαμε κι άλλο?
Η ψυχή μας ξέρει πως πέρασαν αυτά τα χρόνια, αιώνας φάνηκαν. Και ο Τσίπρας, “κουράστηκε να διαπραγματεύεται με υπερηφάνεια, και να σκίζει μνημόνια”.
Αντί για αυτές τελικά ήρθαν, η απόγνωση, η οπισθοδρόμηση, και η αγανάκτηση.
Δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ 30 χρόνια πίσω πήγε η χώρα, και αν εξαντλήσει την τετραετία όπως λέει, μας βλέπω να γυρίζουμε…….
Αν νομίζεται ότι υπερβάλλω, επιτρέψτε μου να σας θυμίσω μερικά πράγματα.
Τριάντα χρόνια πίσω πήγαν οι μισθοί. Διαδήλωναν τα παιδιά πρωτοστατούντος του ΣΥΡΙΖΑ, με τους αγανακτισμένους, για το αδιέξοδο της νεολαίας, και για την γενιά των 700 €. Σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, είμαστε στα 400 €. Τετρακόσια ευρώ ή 136.300 δρχ., πρέπει να πάμε πολλά χρόνια πίσω για να βρούμε.
Οι οικοδομική δραστηριότητα 50 χρόνια πίσω. Βάζω 50 χρόνια εδώ γιατί επί επταετίας υπήρξε μεγάλη ανοικοδόμηση, και πρέπει να πάω ακόμη πιο πίσω για να βρούμε το αντίστοιχο.
Η πραγματική ανεργία ξεπερνά το 35%, ιστορικό ρεκόρ. Το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων με part-time δουλειά βρίσκεται στην Ελλάδα με (72,1%)
Τα τραπεζικά δάνεια, ποτέ δεν ζητούσαν τόσες εγγυήσεις για τόσο μικρά ποσά, ακόμη και όταν τα επιτόκια ήταν 29%, το μακρινό 1991.
Τριάντα χρόνια πίσω στους δείκτες κατανάλωσης των νοικοκυριών. Τριάντα χρόνια πίσω στις πωλήσεις αυτοκινήτων. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, βλέπουν πελάτη μια στο τόσο. Μόνον μεταχειρισμένα αυτοκίνητα πωλούνται σήμερα, από 2° και 3° χέρι.
Η βιομηχανική παραγωγή και η επιχειρηματική δραστηριότητα επίσης, Πώς να είναι ανταγωνιστική η επιχείρηση, με φόρους 29%- 45%, με ΟΑΕΕ 27% επί των κερδών, με τον ΦΠΑ 24%, με το τέλος επιτηδεύματος, με τον ενφια, με το κόστος μεταφοράς στα ύψη λόγω υψηλής φορολογίας των καυσίμων (70% της τιμής), με την ΔΕΗ στα ύψη? ούτε επί τουρκοκρατίας τέτοια λεηλασία…
Να πούμε για την μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας, και περισσότερο των επιστημόνων μας. Στο διάστημα των τελευταίων 100 ετών, η χώρα έχει γνωρίσει άλλες δύο ίδιες φάσεις. Οι περίοδοι μαζικής μετανάστευσης Ελλήνων είναι: από το 1903 έως το 1917, 1960-1972 και 2010-σήμερα και σχετίζονται και στις τρεις φάσεις με οικονομικά κίνητρα με εξαίρεση μέρος του δεύτερου κύματος, τα έτη 1969-1971, που οφείλεται σε πολιτικούς λόγους (δικτατορία). «Δεν είναι τυχαίο ότι και οι τρεις φάσεις έλαβαν χώρα μετά μια έντονη υφεσιακή διαταραχή που διεύρυνε το χάσμα μεταξύ της χώρας μας και των ανεπτυγμένων κρατών, και τροφοδότησε τη μαζική φυγή ανθρώπων, νέων στην πλειονότητά τους, που αναζητούσαν νέες ευκαιρίες και δυνατότητες προόδου».
Μέχρι και οι δείκτες γεννήσεων – θανάτων, κοιτάξτε στον Νομό μας. Οι θάνατοι έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τις γεννήσεις. (Ληξιαρχείο Καρδίτσας στατιστικά στοιχεία του 2016.-Σύμφωνα με αυτά συμπεριλαμβανομένων και των Δημοτικών Ενοτήτων Μητροπόλεως, Καλλιφωνίου, Ιτάμου και Κάμπου, υπήρξαν 443 θάνατοι και 111 γεννήσεις. Εδώ για να βρούμε αντίστοιχα φτάνουμε στον πόλεμο τού ’40.
Θέλετε κι άλλα για να πιστείτε? Θα πω κι ένα τελευταίο. (Τίτλος δημοσιεύματος 26/1/2017. Παιδιά πεινούν σε δημοτικά σχολεία της Καρδίτσας και λιποθυμούν…! θλιβερή διαπίστωση διευθυντών σε σύσκεψη με την τοπική εκκλησία) “Ντροπή σε όλους μας, μα πιο πολύ σε εκείνους”.
Μόνο η προπαγάνδα είναι μπροστά. Ακούγοντας να μιλάνε κυβερνητικά στελέχη νομίζεις ότι όλα πάνε καλά στη χώρα. Όλα τα βλέπουν φυσιολογικά. Τους έφεξε βλέπετε…
Τί να λέμε τώρα, ότι μας βρήκε μας βρήκε, τόσο να ήταν. Και 3ος χρόνος μην τούς βρει να λέμε, και 3ος χρόνος μην τους βρει.
Του Βασίλη Φωτόπουλου, Οικονομολόγου – Αντιπρόεδρου ΝΟ.Δ.Ε. Καρδίτσας
