-Γιατί στηρίζεις σήμερα το ΠΑΣΟΚ;
Στο ερώτημα αυτό, που μπορεί να απευθύνει κάποιος σε έναν που στηρίζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να απαντήσει, κατά τη γνώμη μου, ευθαρσώς, ότι στηρίζω μια πολιτική παράταξη, το ΠΑΣΟΚ, γιατί:
Δεν το βάζω στα πόδια σήμερα, που είναι δύσκολα τα πράγματα.
Ως πολιτικός φορέας, που κάλυπτε την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη, μεταμόρφωσε την Ελλάδα, έκανε όλες τις μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και μεταρρυθμίσεις στην ελληνική κοινωνία. Καταξίωσε την μικρή και μεσαία τάξη (Εθνικό Σύστημα Υγείας, σύνταξη ΟΓΑ, Καποδίστριας, Καλλικράτης στην Τ.Α., ΑΣΕΠ, Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία, μεγάλα έργα- Εγνατία- Ρίο Αντίρριο- Μετρό- ισονομία- ισοπολιτεία- ένταξη Ελλάδας στον πυρήνα της ΟΝΕ- ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση).
Ανέλαβε τεράστιες ευθύνες με πολιτικό κόστος. Έκανε και λάθη, υπήρξαν και στρεβλώσεις (ποιος δεν κάνει λάθη όταν ασχολείται με δύσκολα θέματα;). Αλλά, εάν βάλουμε από την μία μεριά τα θετικά της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη τα αρνητικά του, το ισοζύγιο είναι θετικό. Μόνο οι κακοπροαίρετοι δεν το αποδέχονται. Κι από αυτούς βρίθει η κοινωνία μας.
Δεν ξεχνώ την ιστορική του διαδρομή και είμαι κάθετα αντίθετος με εκείνους, που τώρα στα δύσκολα, έχουν μεταλλαχθεί ή σιωπούν. Εννοώ όλους εκείνους που βολεύτηκαν χωρίς να το αξίζουν (ξέρουν αυτοί με ποιο τρόπο). Όλους εκείνους που υπηρέτησαν το σύστημα και ήταν μέρος του συστήματος (είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια του όρου) και τώρα ζητούν την ανατροπή του. Όλα εκείνα τα στελέχη που διορίστηκαν – εκλέχτηκαν σε διάφορες θέσεις με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και τώρα το λοιδορούν και έχουν συμπεριφορά παρόμοια με εκείνη του γενίτσαρου. Έλεος, ντροπή…. Για κατάντημα πρόκειται….
Δεν παραγράφω τους αγώνες που δώσαμε με εκατοντάδες χιλιάδες ανιδιοτελείς αγωνιστές σε καθαρά ιδεολογικό επίπεδο και φέραμε την αλλαγή, την ανατροπή του κατεστημένου, χωρίς να «το παίζουμε» επαναστάτες, όπως θέλουν να εμφανίζονται σήμερα μερικοί- μερικοί, που μπορεί και να μην τους έχει αγγίξει η κρίση και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, ότι πονάνε δήθεν για τους φτωχούς και τους οικονομικά ασθενέστερους, που πράγματι πλήττονται από την κρίση.
Σαν και εμένα υπάρχουν και άλλοι πολλοί, που δεν είναι αχάριστοι, που δεν αυτομόλησαν για να πιάσουν στασίδι. Δεν έχω καμία σχέση με εκείνους που ξέχασαν τι έλεγαν σε δημόσιες εμφανίσεις- δηλώσεις στα καφενεία, παντού και που τώρα στήνονται στην ουρά για ένα κομμάτι διαχείρισης εξουσίας, για ένα κομμάτι οικονομικού οφέλους.
Γνωρίζουν όλοι, ότι τίποτα δεν είναι όπως πριν και γνωρίζουν επίσης, ότι ο λαϊκισμός δεν θα επαναφέρει τον χαμένο παράδεισο.
Κάποια στιγμή, μέσα από επιμονή και διάλογο, μετά από την πάροδο του αναγκαίου χρόνου, που θα αποκαλύπτεται σιγά-σιγά η αλήθεια, μέσα από τις συγκρούσεις και τις αντιθέσεις, θα επικαιροποιηθούν οι ιδέες μας, το ιδεολογικό υπόβαθρο, έτσι ώστε από τις σπίθες να ξανανάψει η φωτιά. Να λάμψει συνειρμικά και πάλι ο ήλιος. Όμως τότε, οι «μοιραίοι» και οι «άβουλοι» δεν θα ξέρουν πώς να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους… Αν βέβαια τους ενδιαφέρει η αξιοπρέπεια, γιατί από αυτό πάσχουμε και γι’ αυτό δίνουμε μαζί με πολλούς άλλους τη μάχη για να μην χάσουμε την πολιτική και την ανθρώπινη μας υπόσταση.
Βασίλης Θεοχάρης
Μέλος Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Καρδίτσας
