Παρά τις προσπάθειες και τον αγώνα που δίνουν ελάχιστοι άνθρωποι στο Μουζάκι χρόνια ολόκληρα για «να φύγει ο κίνδυνος από τις σκεπές των σπιτιών μας», εν τούτοις αυτό δεν έγινε κατορθωτό. Καθημερινά συναντούμε αυτά που βλέπετε στις παλιές και καινούργιες ΦΩΤΟ και οι οποίες μας γεμίζουν μελαγχολία, απογοήτευση και ανησυχία.
Μάταια περιμέναμε ελπίζοντας ότι, αυτή η επικινδυνότητα για τη δημόσια υγεία θα απασχολούσε τουλάχιστον το Συμβούλιο Κοινότητας Μουζακίου, αλλά δυστυχώς και απ ότι ξέρω δεν συμπεριλαμβάνεται στις απόλυτες προτεραιότητές του, δεν εντάχθηκε σε Ο.Π.Δ και ούτε καν προτάθηκε για την κατάρτιση του τεχνικού προγράμματος έργων.
Επειδή όμως η άγνοια για τον κίνδυνο, η αδιαφορία, η αδράνεια και ο εφησυχασμός επιτείνουντην καθημερινή ροήτων αυθαίρετων δρομολογίων αμιαντούχων υλικών «Μουζάκι-Πάμισος-Ρέματα -Πλαγιές», Προτείνωάμεσα να κινηθεί η διαδικασία ασφαλούς απομάκρυνσης αμιάντου από την κωμόπολητου Μουζακίου,τον Πάμισο ποταμό και τα πέριξ, με δημόσια δαπάνη,με σύγχρονο ολοκληρωμένο σχέδιο και μελέτη προκειμένου, οργανωμένα και βάσει της αρχής διαχείρισης και του κώδικα ασφαλούς απομάκρυνσης αμιάντου να προχωρήσει ο εντοπισμός και η καταγραφή του, ο έλεγχος ,η συλλογή, η σήμανση και η μεταφορά του.
Εγγυητής όλης αυτής της προσπάθειας θα πρέπει να είναι οι Πολίτες του Μουζακίου προκειμένου με Επιτροπή Αγώνα, συλλογή υπογραφών,ενημέρωση των υπευθύνων, κινητοποιήσεις, δράσεις και ψηφίσματα να στηρίξουν την προσπάθεια των συμπολιτών τους και ιδιαίτερα του Συνοικισμού Σεισμοπλήκτων όπου προ πολλών ετών το κράτος (ΜΟΜΑ) τους παρέδωσε σπίτιαμε σκεπές αμιάντου.Τώρα λοιπόν είναι χρέος της Πολιτείαςνα τιςαντικαταστήσει αναλαμβάνοντας το κόστος.
Γράφει ο Αστέριος Βασιλάκος, Σύμβουλος Κοινότητας Μουζακίου
