Του Στέλιου Αναστασόπουλου, Γραμματέα Ν.Ε ΣΥΝ Καρδίτσας
Ο κ. Γ. Παπανδρέου εφαρμόζει μία πολιτική οικονομικής ύφεσης και κοινωνικής κατάρρευσης χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση και κανένα ορατό αποτέλεσμα για τα δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Η συνεχής αύξηση του ΦΠΑ, φερ’ ειπείν, όχι μόνο είναι άδικη, όχι μόνο μειώνει την κατανάλωση και οδηγεί σε μαρασμό τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας (και τις εξαγωγές της) αφού αυξάνει τον πληθωρισμό πάνω από το μέσο όρο τη Ε.Ε.
Τα μέτρα ήρθαν όχι για να μείνουν αλλά για να αυξάνονται διαρκώς. Για να αποδεχθούμε αυτή την πολιτική, ακούσαμε πολλά. Ακούσαμε για τον πολίτη που συναντά τον πρωθυπουργό και του καταθέτει με χαρά το μισθό για την πατρίδα, ακούσαμε ότι «έχουμε πόλεμο», για «τη σωτηρία της πατρίδας», ακούσαμε για τα «μέτρα που είναι αναγκαία», για την απαιτούμενη «εθνική συναίνεση», για χαρτογραφημένα αλλά … άγνωστα νερά. Ακούσαμε τέλος, για «το μονόδρομο που πρέπει να ακολουθήσουμε» (το τελευταίο σουξέ).
Και ο πιο καλόπιστος ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ υποψιάζεται ότι κάτι δεν πάει καλά με όλα αυτά. Χορεύουν γύρω μας δισεκατομμύρια ευρώ, κότερα, βίλες, ακίνητα στο Λονδίνο, βατοπέδια κι αυτός που καλείται – πάλι – να πληρώσει τη «λυπητερή» είναι ο μισθωτός και ο μικρομεσαίος. Καλή κι εύκολη όμως η κριτική. Υπάρχει λύση και μάλιστα εφικτή; Τι λέμε εμείς της Αριστεράς;
Η πρόταση της Αριστεράς για διέξοδο από την κρίση
Μπορούμε να βγούμε σταδιακά από την κρίση με μια δίκαιη και αποτελεσματική πολιτική που φυσικά, πρώτα από όλα θα ακυρώνει το λεγόμενο πρόγραμμα «σταθερότητας». Συνοπτικά και χωρίς τεχνοκρατικές λεπτομέρειες αυτή η πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α περιλαμβάνει:
α) δημιουργία δημόσιου τραπεζικού πυλώνα που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ και θα δανείζει το κράτος με χαμηλά επιτόκια
β) φορολόγηση
– του μεγάλου (τραπεζικού κτλ.) κεφαλαίου, κατάργηση δεκάδων απαλλαγών από το ΦΠΑ,
– του εφοπλιστικού κεφαλαίου (το οποίο έχει 58 διαφορετικά είδη φοροαπαλλαγών).
– της εκκλησιαστικής περιουσίας: 1,3 εκατομμύρια στρέμματα γης, αμέτρητα αστικά ακίνητα (κατοικίες, καταστήματα, ξενοδοχεία, parking), μετοχές και καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ σε 7.000 (!) Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
– καταβολή από τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες του 10% των κερδών, με μορφή μετοχών στα ασφαλιστικά ταμεία. Άμεση επιβολή κοινωνικού ελέγχου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα
γ) μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Είμαστε 1οι στην Ευρώπη (% ΑΕΠ) σε στρατιωτικές δαπάνες. Το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ν.Δ. (2006) κοστίζει 23 δις ευρώ και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αγόρασε γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις ευρώ),
δ) πολιτική απασχόλησης και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους,
ε) περιβαλλοντική πολιτική ανάπτυξης αφού δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς πρόβλεψη για το μέλλον.
Παράλληλα, το αίσθημα δικαίου αλλά και ο απαιτούμενος παραδειγματισμός για το μέλλον επιβάλει να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για τις μίζες και τη διαφθορά στα δημόσια έργα και στην διαχείριση της δημόσιας περιουσίας (δικαστές και πολιτικοί). Άρση δηλαδή της βουλευτικής ασυλίας και αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών.,
Σε διεθνές επίπεδο, πρέπει άμεσα να ακυρώσουμε τα μνημόνια και τις συμφωνίες με το μηχανισμό «στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ο πρωθυπουργός όφειλε, να προσπαθήσει έστω, να συνάψει συμμαχίες με άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου και να πιέσει για την έκδοση ευρω-ομολόγου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Θα μπορούσε να προσπαθήσει έστω να πιέσει για απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ κι όχι μέσω ελληνικών τραπεζών με ληστρικά επιτόκια (αυτό θα πει εθνική συναίνεση!). Παράλληλα οφείλουμε να διεκδικήσουμε μια Ε.Ε της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών και των κυβερνήσεων με μέτρα κατά των εκβιασμών των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Απαιτούμε τον εκδημοκρατισμό της ΕΚΤ και τον έλεγχο της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ώστε να στηρίζει τους λαούς και όχι τις αγορές.
Αυτή την πρόταση την έχουμε καταθέσει επανειλημμένα στο δημόσιο και ειδικότερα στον κοινοβουλευτικό μας λόγο. Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ, ούτε καν αρνητικά. Και τούτο δεν οφείλεται μόνο στον αυταρχικό, κυνικό σνομπισμό της κυβέρνησης αλλά στο γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με προειλημμένες αποφάσεις. Και μάλιστα προεκλογικές. Η σημερινή κυβέρνηση ήξερε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ήξερε από το Σεπτέμβρη, όταν τους είχε ενημερώσει ο διοικητής της ΤτΕ, και έλεγε ψέματα προεκλογικά για να κερδίσει την εξουσία. Ο ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης ομολογούν σχετικά, όπως ο κ. Λοβέρδος που αποκάλυψε ότι το ΔΝΤ υπαγορεύει νομοσχέδια από τον Δεκέμβριο, ενώ ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης είπε σε συνέντευξή του, ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν η μοναδική επιλογή για τη κυβέρνηση από την επόμενη της εκλογής της. Είχε δηλαδή αποφασιστεί από τον Οκτώβριο και έξι μήνες τώρα κοροϊδεύουν και τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό, για να αποδεχτεί ως αναγκαστική λύση και μονόδρομο τη λεηλασία και το ΔΝΤ.
Ο κόσμος, όμως, ξυπνάει. Ενημερώνεται από το διαδίκτυο, συζητάει στους χώρους της δουλειάς, βλέπει την κοροϊδία. Η μεγαλειώδης διαδήλωση της Αθήνας και οι δεκάδες συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα στις 5 του Μάη ήταν μόνο η αρχή. Και είναι από τη μία οι λίγοι αλλά συντονισμένοι που τάσσονται με τα μέτρα και θα κάνουν τα πάντα για να περάσουν (ΣΕΒ, εφοπλιστές, τραπεζίτες, κυβερνητικά στελέχη και τοπικοί βουλευτές, μεγάλα ΜΜΕ) και είναι τα εκατομμύρια των πολιτών που είναι ΕΝΑΝΤΙΑ στο πρόγραμμα «σταθερότητας» γιατί είναι προκλητικά άδικο και καταστροφικό. Για τις επόμενες γενιές.
