Συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση τα χτυπήματα της κυβέρνησης, στους παραγωγούς και στα προϊόντα της ελληνικής γης.
Αποφασισμένη, και μάλιστα με πολύ συνέπεια, είναι οι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, να «τελειώσουν» οριστικά τον αγροτικό κόσμο και την αγροτική οικονομία.
Σε κάθε απόφασή τους, είναι ολοφάνερη η απέχθεια σε ό,τι μπορεί να παράγει νέο πλούτο, σε ό,τι παραγωγικό, σε ό,τι μπορεί να συμβάλλει στην τόνωση της εθνικής οικονομίας, σε ό,τι μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Αυτό το πνεύμα κυριάρχησε και στην απόφασή της κυβέρνησης να επιβάλλει Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο κρασί, δημιουργώντας επιπλέον προβλήματα στους αμπελουργούς, στις οινοποιητικές επιχειρήσεις, στους εργαζόμενους του κλάδου αυτού και παράλληλα, να επιβαρύνει τους καταναλωτές.
Αντί με στοχευμένες πολιτικές, να ενισχυθεί ο παραγωγικός τομέας και κατ’ επέκταση ο μεταποιητικός, να εκσυγχρονιστεί και να παραχθούν ποιοτικά προϊόντα, η κυβέρνηση υιοθετεί εγκληματικές επιλογές, καταστρέφοντας παραδοσιακούς πλουτοπαραγωγικούς τομείς της χώρας.
Οι συνέπειες, με την επιβολή Ε.Φ.Κ στο εμφιαλωμένο κρασί, δεν συνάδουν με καμία λογική, δεδομένου ότι:
- Δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, αφού σε καμία οινοπαραγωγική χώρα της ΕΕ, δεν υφίσταται αντίστοιχος φόρος. Άλλωστε, το ίδιο το δίκαιο της ΕΕ, προβλέπει αποκλειστικά και μόνο για τον οίνο, δυνατότητα μηδενικού συντελεστή.
- Το εμφιαλωμένο κρασί, είναι προϊόν πλήρους καθετοποίησης, κι έτσι πλήττονται όλα τα εμπλεκόμενα επαγγέλματα που κλάδου, δηλαδή: 200.000 αμπελουργοί, 700 οινοποιητικές μονάδες με περίπου 20.000 εργαζομένους, αλλά και πολλοί άλλοι τομείς που έχουν σχέση με το αμπέλι και με το τελικό προϊόν.
- Ο τομέας της αμπελο-οινοποιϊας, παρ΄όλες τις δυσκολίες αυτής της περιόδου, εξακολουθεί να παράγει και να υποστηρίζει την αγροτική οικονομία. Κάνει συγκροτημένες προσπάθειες εξωστρέφειας, με απτά αποτελέσματα. Εξάγει και δημιουργεί εθνική ταυτότητα στο χώρο της αγροτικής οικονομίας και γενικότερα, διατηρεί μια δυναμική, που είναι ζητούμενη και για άλλους παραγωγικούς κλάδους.
- Οι περισσότερες οινοποιητικές μονάδες, είναι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, εκσυγχρονισμένες με επενδύσεις και με προοπτικές ανάπτυξης, που ο σχεδιασμός τους είχε γίνει πριν αρχίσει η κρίση, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη πληγεί βάναυσα.
- Το κρασί είναι τρόφιμο, είναι κάθε μέρα πάνω στο ελληνικό τραπέζι και κινείται σε αντίθετη τροχιά με τα διάφορα οινοπνευματώδη.
- Το κρασί έχει επιβαρυνθεί εξαιρετικά δυσανάλογα, μέσα σε μια 20ετία, αφού από 8% ΦΠΑ το 1992, έφτασε πρόσφατα σε 23% ΦΠΑ, εν αντιθέσει, με άλλα οινοπνευματώδη, που από 36%, πήγαν στο 23% ΦΠΑ.
- Σοβαρές επιπτώσεις, θα έχουν οι εξαγωγές, που την τελευταία δεκαετία, έχουν σημειώσει σημαντική αύξηση, αλλά ακόμη σοβαρότερο η ελληνική αγορά και οι καταναλωτές, που είναι η κύρια βάση απορρόφησης της παραγωγής.
- Ο φόρος αυτός, θα ανεβάσει την παραοικονομία, θα αυξήσει την παρανομία, παίρνοντας διάσταση το φαινόμενο της λαθραίας διακίνησης οίνου. Αυτό το είδαμε να συμβαίνει και με άλλα προϊόντα που επιβλήθηκε ΕΦΚ, όπως π.χ., το τσίπουρο, με επώδυνα αποτελέσματα για τα δημοσιονομικά, την ποιότητα, αλλά και τη δημόσια υγεία.
Καταστροφικό και πλήρως άστοχο λοιπόν, το συγκεκριμένο μέτρο, που επηρεάζει άμεσα και το Νομό μας. Τους οινοπαραγωγούς βεβαίως, αλλά και τους αμπελουργούς, δεδομένου ότι το τελευταίο διάστημα, καταβάλλουν έντονη προσπάθεια να αναπτυχθούν και να επεκταθούν και τώρα δέχονται ένα χτύπημα, που θα θέσει ζήτημα επιβίωσης του ελληνικού αμπελώνα.
Διότι, το κρασί, είναι η φυσική εξέλιξη του σταφυλιού, προϊόν, συνυφασμένο με τη ελληνική γεωργία, με τον τοπικό και εν γένει ελληνικό πολιτισμό.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, ανοίγει την κερκόπορτα, για την τελική άλωση του κρασιού, το οποίο η Ελλάδα έφερε στον κόσμο και το προικοδότησε με τέτοιες πολιτισμικές βάσεις, που σήμερα το αναδείχνουν ως παγκόσμιο πολιτιστικό μήνυμα του μέτρου, της υγείας, της χαράς και ταυτόχρονα της τοπικότητας και της παγκοσμιότητας.
Ασημίνα Σκόνδρα
πρ. Βουλευτής Ν.Δ. Καρδίτσας
