Το ότι ο κ. Τσίπρας είχε σαγηνευτεί από το όραμα του Ούγκο Τσάβες, και ότι τον ενέπνεε ο εκλεκτός διάδοχός του Νικολάς Μαδούρο, ήταν γνωστό. Όταν ο σύντροφος Μαδούρο, είπε το περήφημο «ο λαός μας έτρωγε ζωοτροφές, αλλά διώξαμε το ΔΝΤ», ο κ. Τσίπρας κυριεύτηκε από υπέρμετρη αριστερή περηφάνια. Και δεν το έκρυψε.
Ούτε ποτέ έκρυψε, ότι η Βενεζουέλα ήταν πρότυπό του και αντέγραφε την λατινοαμερικάνικη πραγματικότητα, για να την εφαρμόσει στην Ελλάδα.
Εκείνο όμως που έκρυψε επισταμένως, ήταν οι «περίεργες» σχέσεις που υπογείως είχε αναπτύξει με την ηγεσία της χώρας αυτής, που σήμερα –λόγω της χρεοκοπίας της- βρίσκεται μπροστά σε εμφύλιες καταστάσεις.
Μετά το δημοσίευμα- επιστολή όμως κυριακάτικης εφημερίδας, εγείρονται ζητήματα, τόσο πολιτικά, όσο και ηθικά, στα οποία αντί ο κ. Τσίπρας να απαντήσει, με την εκκωφαντική του σιωπή τα επιβεβαιώνει.
Αφορά τη συγκάλυψη, εκ μέρους του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τότε, της σεξουαλικής παρενόχλησης των εργαζομένων γυναικών, στην Πρεσβεία της Βενεζουέλας, από τον Πρέσβη της, την περίοδο 2012- 2013.
Μέσα στην πρεσβευτική κατοικία μάλιστα, φέρεται ότι έκανε απόπειρα βιασμού και δεν δίστασε να κάνει χρήση βίας. Όταν δε τα θύματα το κατήγγειλαν στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας, ο πρώην Πρέσβης απείλησε ότι εάν επανέρχονταν στις καταγγελίες, θα έχαναν τη δουλειά τους. Κάτι το οποίο δεν απεφεύχθη τελικά , αφού τέσσερις από τις πέντε υπαλλήλους- θύματα, απολύθηκαν το Φθινόπωρο του 2015, από το διάδοχό του. Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι η πέμπτη που παρέμεινε, είναι κόρη Υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Τσίπρας, παραβλέποντας τα πάντα, παρενέβη προσωπικά στον κ. Μαδούρο, για να αποσιωπηθεί το θέμα.
Στάση απαράδεκτη και ηθικά και απέναντι στη δικαιοσύνη, αφού αγνόησε το Ν. 3488/2006 -για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην εργασία, που ποινικοποιεί τη σεξουαλική παρενόχληση στη χώρα μας- και δεν δίστασε να επιβάλλει το νόμο της σιωπής σε Ελληνίδες εργαζόμενες, προκειμένου να μην πληγωθεί το γόητρο της ανερχόμενης αριστεράς και να μην στιγματιστεί το ηθικό της πρόσημο.
«Πολιτική ωριμότητα», χαρακτήρισε ο κ. Τσίπρας το «κουκούλωμα» της υπόθεσης, θεωρώντας πιθανόν, ότι οι αριστεροί «δράστες», είναι πέραν και πάνω από το Νόμο και την αξιοπρέπεια των γυναικών υπαλλήλων, που δέχονταν σεξουαλική παρενόχληση και σεξουαλική κακοποίηση για 8 μήνες.
Πολιτικά, αναρωτιέται κανείς, πώς ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υπεισέρχεται σε αρμοδιότητες που χρήζουν διπλωματικής διαχείρισης; Πώς παρεμβαίνει σε διακρατικές υποθέσεις, χωρίς να έχει την κυβερνητική ευθύνη, ζητώντας από αρχηγό ξένης χώρας, να λύσει το ζήτημα με τη δική του μέθοδο.
Παράλληλα διαφαίνεται ότι το προσωπικό της Πρεσβείας, ήταν επιλογές ΣΥΡΙΖΑ, εξ ού και η υπακοή στη σιωπή που τους επιβλήθηκε. Άρα η κομματική συγγένεια και η ιδεολογική σχέση, δεν σταματούσαν στη θεωρία, αλλά είχαν και προεκτάσεις αφού επιλέγονταν έμπιστα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, για τη στελέχωση της εν λόγω Πρεσβείας.
Με δεδομένο ότι η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας ερευνά έγγραφα με χρηματοδοτήσεις του Τσαβικού καθεστώτος, δεν αποκλείεται να διαπιστωθούν και περεταίρω «συνεργασίες».
Την ώρα δε, που λαμβάνουν χώρα όλα αυτά, οι λαλίστατες γυναικείες οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι μαχόμενες φεμινίστριες, οι αγωνιζόμενες για την ισότητα και τα δίκαια των γυναικών, αλλά και οι Βουλευτίνες του και η Γενική Γραμματεία Ισότητας, τηρούν σιγή ιχθύος.
Φαίνεται μάλλον, ότι «το δίκιο του αγώνα τους» ικανοποιήθηκε με την παύση της προβολής της πασχαλινής διαφήμισης, όπου πρωταγωνιστούσε η Άντζελα Δημητρίου….
Ασημίνα Σκόνδρα
πρ. Βουλευτής Ν.Δ. Καρδίτσας
