Όταν η ιδεοληψία συναντά την ανικανότητα και την ανιδεότητα , τότε η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε λογική και καθίσταται δραματική. Αυτό συμβαίνει αυτή την εποχή στη χώρα μας.
Η αριστερή κυβέρνηση πανηγυρίζει, γιατί έφερε σε ελάχιστο χρόνο, δύο σκληρά μνημόνια και έναν αυτόματο μηχανισμό διόρθωσης, το λεγόμενο «κόφτη», που θα βρίσκεται στα χέρια του ΔΝΤ και θα ενεργοποιείται αυτόματα, κόβοντας μισθούς, συντάξεις και ότι άλλο κριθεί σκόπιμο, κάθε φορά που θα πέφτουν έξω οι αριθμοί.
Οι δανειστές είναι ικανοποιημένοι μεν, από την «υπάκουη» ελληνική κυβέρνηση, διευκρινίζουν όμως με σαφήνεια, ότι το μίγμα των μέτρων, είναι επιλογή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Οι Τσίπρας- Καμμένος, επιμένουν δηλαδή, στο κρατικίστικο μοντέλο και ζητούν φόρους και φόρους και πάλι φόρους και όχι περιστολή δαπανών, όπως πρότειναν οι δανειστές.
Οι πολίτες, οι μεγάλοι χαμένοι και «θύματα» αυτών των επιλογών, φτωχοποιημένοι πλέον, δεν έχουν άλλη οικονομική αντοχή, για να ανταποκριθούν στα μέτρα που προχθές ψηφίστηκαν και βεβαίως τα υπόλοιπα, που εντός των ημερών θα ψηφιστούν.
Ήδη οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κόσμου, έχουν φτάσει στα 87 δις ευρώ. Τι ακριβώς θα γίνει στη συνέχεια;
Φαύλος κύκλος. Εκτροχιασμός των εσόδων και του προϋπολογισμού, οι στόχοι του προγράμματος άπιαστοι, ενεργοποίηση του «κόφτη», επιπλέον μέτρα, βαθύτερη ύφεση, αύξηση της ανεργίας και πάλι φόροι και φόροι …
Ηλίου φαεινότερο, ότι ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του, δεν πιστεύουν στην ανάπτυξη. Δεν τους απασχολεί και δεν αναζητούν θέσεις εργασίας. Δεν τους ενδιαφέρει η παραγωγή πλούτου –πέραν βεβαίως από ότι αφορά το δικό τους βαλάντιο-.
Επιμένουν στην ανακατανομή της μιζέριας και της φτώχιας, ώστε να χειραγωγούν και να υποτάσσουν εύκολα το λαό.
Δοκιμασμένη και εφαρμοσμένη «συνταγή», σε όποιο μέρος του κόσμου, διαχειρίστηκε την εξουσία η αριστερά.
Οι Έλληνες όμως, ακόμη και αυτοί που αρέσκονται στη θεωρία της αριστεράς, στη ζωή τους και στην καθημερινότητά τους, επιζητούν την οικονομική άνεση, την οικογενειακή τους ευμάρεια, την αξιοπρέπεια και την πρόοδο.
Μετά από 6 χρόνια σκληρής λιτότητας και μνημονίων, η χώρα μας και ο λαός μας, χρειάζεται επειγόντως προοπτική, ανάπτυξη και δημιουργία.
Η μόνη πολιτική δύναμη που πιστεύει, που θέλει, που μπορεί, που ξέρει να επαναφέρει την εθνική οικονομία και την ζωή των Ελλήνων, σε φυσιολογική και σταθερή τροχιά, είναι η Ν.Δ.
Δεν μέμφεται την παραγωγή πλούτου, δεν ποινικοποιεί το κέρδος, δεν πολεμάει το επιχειρείν, αντιθέτως τα επιδιώκει.
Είναι υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και ο καθένας αντιλαμβάνεται, ότι η ανάπτυξη και ο πλούτος, από ‘κει μπορούν να παραχθούν.
Οι φόροι είναι ικανοί, μέχρι το σημείο που μπορούν να αποδοθούν, άλλωστε όσο αυξάνονται, τόσο αναστέλλουν την ανάπτυξη και τις επενδύσεις.
Στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε, στη χαμηλή φορολόγηση και εκεί θα επικεντρωθούμε όταν αναλάβουμε εκ νέου την ευθύνη διακυβέρνησης. Έχει αποδειχθεί πολλάκις στο παρελθόν, με τελευταίο παράδειγμα την περίοδο 2012-2015.
Η τότε κυβέρνηση, μόλις ισορρόπησε την οικονομία, προέβη σε μειώσεις φόρων. Όπως:
- Το αφορολόγητο, που το παρέλαβε στις 7.000 ευρώ και το πήγε στις 9.500 ευρώ
- Μείωσε το ΦΠΑ στην εστίαση, από 23%, σε 13%
- Μείωσε κατά 30% το φόρο Αλληλεγγύης
- Μείωσε κατά 30% το φόρο στα καύσιμα
- Μείωσε το φόρο στις επιχειρήσεις, από 35% σε 26%
- Μείωσε τις εισφορές εργοδοτών
- Διατήρησε το δικαίωμα ασφάλισης στον ΟΓΑ μικροεπαγγελματιών, σε χωριά μέχρι 2.000 κατοίκους
Παράλληλα, τον Αύγουστο του 2014, είχε επεξεργαστεί έναν κοστολογημένο οδικό χάρτη, μείωσης φόρων για την περίοδο 2015-2017, με βάση τις παραδοχές του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής.
Στο σχέδιο αυτό προβλεπόταν:
- Σταδιακή κατάργηση έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης
- Κατάργηση του υψηλού συντελεστή 42% για μισθωτούς και συνταξιούχους
- Κατάργηση τεκμηρίων διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, για τα εισοδήματα του 2015
- Σταδιακή κατάργηση του φόρου πολυτελούς διαβίωσης
- Σταδιακή μείωση του συντελεστή φορολόγησης εισοδήματος επιχειρήσεων από 26% στο 20%
- Σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ . Δηλαδή σήμερα ο ΕΝΦΙΑ θα ήταν 30% χαμηλότερος, δεδομένου ότι από την εφαρμογή του, ήταν ήδη κατά 15% πιο κάτω, απ’ ότι το «χαράτσι» της ΔΕΗ, το οποίο αντικατέστησε.
Βέβαια, το ατύχημα εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο ανέστειλε τα πάντα, αλλά αύξησε κατακόρυφα όλους τους συντελεστές. Τώρα κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσα χρόνια θα χρειαστούν, για να φτάσουμε στα επίπεδα που βρισκόμασταν στα τέλη του 2014.
Από τον εθισμό της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα στην υπερ-φορολόγηση, συμπεραίνεται ότι τα χρόνια θα είναι πολλά και το αποτέλεσμα αμφίβολο. Διότι όπως πολύ παραστατικά περιέγραψε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, «ένα έθνος που φορολογεί, με την ελπίδα να ευημερήσει, μοιάζει με κείνον, που ενώ έχει τα πόδια του μέσα σε έναν κουβά, προσπαθεί να σηκωθεί κρατώντας το χερούλι».
Ασημίνα Σκόνδρα
πρ. Βουλευτής Ν.Δ. Καρδίτσας
