Ασαφής παραμένει η βούληση της κυβέρνησης σχετικά με το έργο του Αχελώου δήλωσε ο Βουλευτής Καρδίτσας και τ. Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Σπύρος Ταλιαδούρος, όπως διαφαίνεται από το απαντητικό έγγραφο που του απέστειλε η Υπουργός Π.Ε.Κ.Α., κ Μπιρμπίλη στην από 10.11.09 ερώτηση που είχε καταθέσει στη Βουλή.
Ειδικότερα, η απάντηση της κ. Μπιρμπίλη είναι η εξής:
«Απαντώντας στην Ερώτηση με αρ. πρωτ. 903/10-11-2009 που κατατέθηκε από τον Βουλευτή κ.Σπύρο Ταλιαδούρο, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στο πλαίσιο μιας νέας αρχής στην άσκηση περιβαλλοντικής πολιτικής στη χώρα μας , σύμφωνα με τις αρχές και τις κατευθύνσεις της βιώσιμης ανάπτυξης και σε συμφωνία με τα κείμενα και τις στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των Διεθνών Οργανισμών, θέτει ως πρώτο μέλημα στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του το σεβασμό τόσο στους θεσμούς και τους νόμους της πολιτείας όσο και στις αποφάσεις, Οδηγίες και στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Διεθνών Οργανισμών καθώς και την ειλικρινή και ουσιαστική συμμόρφωση στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας.
Η υιοθέτηση αυτής της πολιτικής από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής , επιβάλλει την σε βάθος ανάλυση και επιστημονική τεκμηρίωση, σύμφωνα με τους πλέον σύγχρονους κανόνες της επιστήμης και της τεχνικής, των αποφάσεων του.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω το ΥΠΕΚΑ για το έργο της εκτροπής αναγνωρίζει ότι απαιτείται επανεξέταση στο πλαίσιο των Σχεδίων Διαχείρισης σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60, την εκπόνηση των οποίων δεσμεύεται να αρχίσει άμεσα. Στο πνεύμα της Οδηγίας 2000/60 έμφαση θα δοθεί στη λεπτομερή διερεύνηση όλων των δυνατοτήτων εξοικονόμησης νερού και κάλυψης της ζήτησης μέσω μέτρων και έργων στο Υδατικό
Διαμέρισμα της Θεσσαλίας καθώς και στις διαδικασίες διαβούλευσης. Δεσμεύεται δε ότι θα υιοθετήσει τη λύση της εκτροπής μέσω κατάλληλου φορέα διαχείρισης και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Εθνικού Συμβουλίου Υδάτων, των αντίστοιχων Περιφερειακών Συμβουλίων και της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, μόνο στο βαθμό που από τα ως άνω Διαχειριστικά Σχέδια προκύψει η αδήριτη ανάγκη της και μόνο για τις απολύτως αναγκαίες ποσότητες.
Θεωρεί ότι το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας ισχύος 160 MW περίπου , το οποίο είναι σχεδόν ολοκληρωμένο και έτοιμο να αποδώσει ηλεκτρική ενέργεια με μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, θα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο δυνατόν συνεισφέροντας σημαντικά στους στόχους, που είναι υποχρεωμένη να καλύψει η χώρα μας σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Κυότο.
Κατά συνέπεια δεν μπορεί να συμφωνήσει στο αίτημα αναστολής των εργασιών που αφορούν το φράγμα και τον υδροηλεκτρικό σταθμό της Μεσοχώρας.»
Επί της επιστολής ο κ. Ταλιαδούρος δήλωσε:
«Παρά την σαφή διατύπωση των ερωτημάτων που είχα θέσει στην Υπουργό ΠΕΚΑ, κ. Τ. Μπιρμίλη, με την από 10.11.09 ερώτηση μου, για το ποια είναι η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης για το έργο της εκτροπής του Αχελώου και για το ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα και η χρηματοδότηση που θα εξασφαλίσουν την άμεση ολοκλήρωση του έργου, δεν έλαβα καμία συγκεκριμένη, δεσμευτική για την κυβέρνηση απάντηση, αναβάλλοντας έτσι η κυβέρνηση να λάβει επίσημη θέση για το θέμα αυτό, συνεχίζοντας τη διγλωσσία που παρατηρείται στους κόλπους.
Η κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει την αγωνία της Θεσσαλίας και του αγροτικού κόσμου ειδικότερα, για την ολοκλήρωση της μερικής εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, παρά την μαζική, ενιαία και δυναμική αντίδραση σύσσωμης της Θεσσαλίας, των βουλευτών, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των φορέων και των απλών ανθρώπων της καθημερινότητας, που υπεραμύνονται της συνέχισης και της άμεσης ολοκλήρωσης του έργου αυτού. Η εμμονή της κυβέρνησης «στην επανεξέταση του έργου στο πλαίσιο των Σχεδίων Διαχείρισης σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60», όπως επικαλείται η Υπουργός στην απάντηση της, καθώς και η δέσμευση της Υπουργού για την υιοθέτηση της λύσης της εκτροπής μόνο στο βαθμό που από τα Διαχειριστικά Σχέδια προκύψει η «αδήριτη ανάγκη της» θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του Θεσσαλικού κάμπου, των αγροτών και την οικονομική ανάπτυξη του τόπου γενικότερα.
Με τη στάση της αυτή προσπαθεί να υποβαθμίσει την οικονομική, περιβαλλοντική και αναπτυξιακή σημασία του έργου της εκτροπής για τη Θεσσαλία και να το παρουσιάσει ως ελάσσονος σημασίας, ευελπιστώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα καμφθεί και η ένταση της ηχηρής αντίδρασης των Θεσσαλών.»
