Ο πρώην δήμαρχος φαίνεται πλέον να πιστεύει σιγά-σιγά το ψέμα της προπαγάνδας του σχετικά με την υποτιθέμενη μείωση το χρέους του Δήμου Καρδίτσας επί θητείας του. Ισχυρίζεται σε πρόσφατο δημοσίευμα ότι μείωσε το χρέος του Δήμου κατά 20 εκατ. ευρώ, όταν ο απολογισμός του 2010 δείχνει ότι παρέλαβε 38 εκατ. € υποχρεώσεις και στον απολογισμό λήξης της τελευταίας χρονιάς της θητείας του αναγράφονται 34,9 εκατ. €, υποχρεώσεις. Σε αυτά τα 34,9 εκατ. €, πρέπει να προστεθούν και περίπου 3 εκατ. € που δεν εμφανίζονταν πουθενά στους προϋπολογισμούς (1.000.000 € στον Σύνδεσμο Ύδρευσης, 360.000 στη ΔΕΗ, 300.000 € στον ΟΤΕ, 750.000 € προκαταβολή ΚΑΠ, δικαστικές αποφάσεις, ατιμολόγητες διεκδικήσεις, κ.λπ.).
Εάν αναλογιστούμε ότι από τα 850 εκατ. € που διέθεσε το κράτος ως έκτακτη επιχορήγηση για πληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών των Δήμων όλης της χώρας, ο Δήμος Καρδίτσας έλαβε 5,5 εκατ. €, αντιλαμβανόμαστε ότι όχι μόνο δεν υπάρχει μείωση, αλλά αύξηση χρεών. Ας φύγει λοιπόν από την εικονική πραγματικότητα που κατασκεύασε και ας προσγειωθεί στην αλήθεια.
Σημειώνεται ότι η έκτακτη οικονομική ενίσχυση για τα ληξιπρόθεσμα χρέη θα ήταν μεγαλύτερη, εάν η προηγούμενη διοίκηση δεν αδυνατούσε να περάσει στον προϋπολογισμό ακόμη 2 εκατ. € χρέη. Αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι ως Δήμος απωλέσαμε 2 εκατ. ευρώ, επειδή η προηγούμενη διοίκηση όχι απλά δεν έλεγχε την οικονομική κατάσταση, αλλά αδυνατούσε ακόμη και να την αποτυπώσει στον προϋπολογισμό της.
Πέραν των παραπάνω αυταπόδεικτων στοιχείων που αποτυπώνονται στους απολογισμούς που ψήφισε ο ίδιος, ο ισχυρισμός του νοικοκυρέματος επί δημαρχίας Παπαλού δεν αντέχει στην κοινή λογική. Ενδεικτικά:
Οι άδειες των τραπεζοκαθισμάτων στα καταστήματα είχαν αφεθεί στην καλή προαίρεση του κάθε επιχειρηματία. Για την κατάληψη του κοινόχρηστου χώρου καλλιεργήθηκε η λογική της ασυδοσίας στο όνομα της επανεκλογής. Η συνολική διαχείριση των κοινόχρηστων χώρων κτίζεται σήμερα από το μηδέν.
Από το 2011 δεν πληρώθηκε ποτέ κανένα ενοίκιο από καμία δομή. Τα ενοίκια της Φιλαρμονικής, της Τράπεζας Ρουχισμού, του Ωδείου, των Δημοτικών Βιβλιοθηκών, το φυσικό αέριο του Κολυμβητηρίου (65.000 €) το ηλεκτρικό ρεύμα του Δημοτικού Σταδίου (110.000 €) και τόσα άλλα δεν πληρώνονταν συστηματικά. Οι εργαζόμενοι στις δομές ήταν απλήρωτοι για αρκετό χρονικό διάστημα. Η προηγούμενη διοίκηση δεν αναγνώριζε συνειδητά καμία υποχρέωση προς τις επιχειρήσεις του Δήμου, για τις οποίες σήμερα κόπτεται!
Οι ατιμολόγητες εργασίες που αξιώνονται από ανθρώπους που συναλλάσσονταν με το δήμο, ανέρχονται σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, για τις οποίες βέβαια δεν υπάρχουν κανενός είδους παραστατικά.
Οι κλήσεις όμως δεν αποστέλλονταν στους συνδημότες, ώστε να ζούμε όλοι ευτυχισμένοι. Οι εισπράξεις στον τομέα της ύδρευσης και της άρδευσης κάλυπταν το πολύ το ¼ των δαπανών. Η καθαριότητα μας «έβαζε μέσα» ετησίως ένα εκατ. €.
Αυτό ήταν το περίφημο νοικοκύρεμα. Το έτος 2013 η σύγκριση εσόδων – εξόδων έδειξε ότι τα έξοδα ήταν κατά 2 εκατ. ευρώ περισσότερα από τα έσοδα, αλλά αυτό δεν απασχολούσε καθόλου τον πρώην δήμαρχο. Ο Δήμος με αυτή την λογική δεν είχε καμιά προοπτική επιβίωσης. Επιβίωσε προσωρινά χάρις στην ανάσα που έδωσε η ενίσχυση μέσω της έκτακτης χρηματοδότησης για την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρεών προς τρίτους. Επίσης, είναι καθαρό ψέμα ότι η προηγούμενη διοίκηση πλήρωσε υποχρεώσεις μέχρι 31-3-14. Καμία οφειλή από πόρους του Δήμου δεν πληρώθηκε τα τελευταία χρόνια. Τα χρήματα για τα «ληξιπρόθεσμα χρέη» κάλυπταν από τον νόμο χορήγησής τους υποχρεώσεις μέχρι 31-3-2014 και αυτές και μόνο πληρώθηκαν.
Τα παραπάνω που όφειλαν να αντιμετωπιστούν και δεν αντιμετωπίστηκαν, έπρεπε να σκέφτεται o κ. Παπαλός, όταν αναφέρεται σε νοικοκύρεμα. Αντίθετα, τον απασχολεί υπέρμετρα η λογική αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών, ώστε ο Δήμος μας κάποτε να τηρήσει την ανταποδοτικότητα, η οποία επιβάλλεται με σαφήνεια από τη νομοθεσία. Σημειώνουμε ότι τα τέλη στον Δήμο μας παραμένουν τα χαμηλότερα στη Θεσσαλία. Στη δε περίπτωση των τελών των επιχειρήσεων εκτός σχεδίου πόλης, παρόλο που και αυτά είναι χαμηλότερα από τους άλλους νομούς, θα υπάρξει μείωση, ώστε να μην είναι απότομη η προσαρμογή.
Η προηγούμενη διοίκηση δε δούλεψε ποτέ σε επίπεδο νοοτροπίας, δε συζήτησε ποτέ για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των δημοτών, δεν έκτισε μια ισότιμη σχέση εμπιστοσύνης. Οι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους ένιωθαν ως τα λίγα κορόιδα, καθώς οι ασυνεπείς δε δέχτηκαν ποτέ όχι κυρώσεις αλλά ούτε καν οχλήσεις.
Πώς να το κάνουμε, κάποια στιγμή το όνειρο του λαϊκισμού και της ασυδοσίας στη χώρα μας θα τέλειωνε και τότε θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, είτε από ανάγκη, είτε από πεποίθηση. Εμείς το κάνουμε από πεποίθηση. Η προηγούμενη αρχή, που δεν το έκανε ούτε καν από ανάγκη, αποδοκιμάστηκε. Αυτό όμως δεν την πτοεί από το να συνεχίζει με πείσμα να αποτελεί μια νησίδα λαϊκισμού και οπισθοδρόμησης σε ένα σύστημα που πασχίζει να προσαρμοστεί στα νέα – δύσκολα πράγματι – δεδομένα.
