Όταν κάποιο προϊόν είναι πραγματικά ωφέλιμο δε χρειάζεσαι ιδιαίτερη προσπάθεια για να το προωθήσεις και να γίνει αποδεκτό. Αρκούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα το κάνουν γνωστό στην αγορά, θα αναδείξουν τις όποιες ωφέλιμες ιδιότητές του και το προϊόν «πουλάει» στη συνέχεια από μόνο του. Τα πράγματα, ωστόσο, αλλάζουν, όταν αυτό που θέλεις σώνει και καλά να προωθήσεις δεν είναι αυτό που ισχυρίζεσαι, δε μπορεί να αποφέρει όσα ο ίδιος υπόσχεσαι και εσύ το γνωρίζεις αυτό εξ αρχής. Τότε είναι που καταφεύγεις σε άλλες μεθόδους για να δελεάσεις ή και να ξεγελάσεις ακόμα αυτούς στους οποίους απευθύνεσαι.
Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται, δυστυχώς, διαψεύδοντας και τις προσδοκίες πολλών κι από εμάς, και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), που, με την επίκληση της «πράσινης ανάπτυξης», προωθούνται από κάποιους στον τόπο μας. Ένα εγχείρημα που, αν υλοποιηθεί, θα γεμίσει με ανεμογεννήτριες τα βουνά μας, παραχωρώντας τις εκτάσεις τους στους «επενδυτές», θα κατακλύσει με μικρά υδροηλεκτρικά τα ρέματα και τα ποτάμια, δεσμεύοντας ταυτόχρονα τα νερά μας, και θα σκορπίσει πλήθος φωτοβολταϊκών στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις του εύφορου Θεσσαλικού κάμπου, με ότι αυτό θα συνεπάγεται για την παραγωγική διαδικασία και τα όσα απ’ αυτή ως χώρα αναμένουμε.
Κι όλ’ αυτά, όπως πολλές φορές έχουμε πει, χωρίς κανένα απολύτως ενεργειακό, περιβαλλοντικό ή οικονομικό όφελος, αφού μιλάμε είτε για τις αποκαλούμενες «μεταβλητές» πηγές ενέργειας (αιολικά, φωτοβολταϊκά), που, σύμφωνα και με επίσημες παραδοχές των ίδιων των αρμόδιων – όπως και ο ΑΔΜΗΕ – φορέων, δε μπορούν να στηρίξουν το εθνικό δίκτυο και να ηλεκτροδοτήσουν με πληρότητα και ασφάλεια είτε για πηγές ενέργειας (όπως τα μικρά υδροηλεκτρικά) με ασήμαντη συμβολή στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας. Μια τεράστια, δηλαδή, επέμβαση στο περιβάλλον, στο όνομα μάλιστα της προστασίας του, με καταστροφικές και μη αναστρέψιμες για το ίδιο συνέπειες, που σε συνδυασμό με την παραχώρηση ή τη δέσμευση γης και υδάτινου δυναμικού που συνεπάγονται, επεκτείνονται στην τοπική και εθνική οικονομία αλλά και σ’ αυτή την παραγωγική διαδικασία της χώρας μας.
Κι αυτά τα γνωρίζουν οι αντίστοιχοι «επενδυτές» και οι εδώ υποστηρικτές τους. Τα γνωρίζουν αλλά πρέπει να πείσουν για το αντίθετο. Και δε διστάζουν γι’ αυτό να μεταχειριστούν οποιοδήποτε μέσο, με τα υποσχόμενα «ανταποδοτικά» ή «αντισταθμιστικά» να είναι στις προτεραιότητές τους. Δε διστάζουν να εκμεταλλευτούν ακόμα και την ανάγκη ή την όποια δυσμενή για τις τοπικές κοινωνίες συγκυρία, χαρακτηρίζοντας την όποια δική τους συμβολή στην αντιμετώπισή της ως «βασικό τους στόχο» και επιδιώκοντας μέσα απ’ αυτή να αυτοανακηρυχθούν «σωτήρες»!!! Το δείχνουν αυτό πρόσφατα δημοσιευμένα στο τοπικό μας Τύπο κείμενά τους. Δε διστάζουν οι ίδιοι να επικαλούνται δημόσια ότι σέβονται τους νόμους και τις αντίθετες απόψεις κι ας έχουν οι ίδιοι αποδεδειγμένα προβεί σε σωρεία παράνομων και παράτυπων εργασιών, που διαπιστωμένα στοίχισαν σοβαρή υποβάθμιση του περιβάλλοντος για την περιοχή μας.
Μόνο που οι τοπικές κοινωνίες αφυπνίζονται, πλέον, και μάχονται ενάντια στην επιχειρούμενη εξαπάτηση της «πράσινης ανάπτυξης». Έχουν αντιληφθεί τον κίνδυνο που διατρέχει ο φυσικός και υδάτινος πλούτος του τόπου τους και μάχονται ενάντια στην επιχειρούμενη καταστροφή του ή στη μεθοδευμένη παραχώρηση και δέσμευσή του υπέρ των «επενδυτών», Ελλήνων και ξένων. Έχουν αντιληφθεί πως αυτοί που σου υπόσχονται «ανταποδοτικά» – το μαρτυρά η ίδια η ετυμολογία του όρου, άλλωστε – κάτι θέλουν να σου πάρουν, υποσχόμενοι να δώσουν κάτι άλλο στη θέση του (τώρα, αν θα δοθεί ή αν θα είναι το ίδιο, καλύτερο, κ.λ.π., είναι άλλο θέμα) και πως όταν σου υπόσχονται «αντισταθμιστικά» κάποια βλάβη επιδιώκουν να προκαλέσουν και επιζητούν, δήθεν, να την εξισορροπήσουν (υποτίθεται) με κάτι άλλο.
Εμείς, ως Δίκτυο Φορέων και Πολιτών για την προστασία των Αγράφων, θα μαχόμαστε, με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο, μαζί και στο πλευρό αυτών των τοπικών κοινωνιών, πιστοί στην αποστολή μας για την προάσπιση του φυσικού πλούτου της περιοχής μας και την παράδοσή του στις επόμενες γενιές. Και τελευταία έκφραση του αγώνα μας αυτού για την περιοχή μας αποτελεί η κατάθεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) αίτησης ακύρωσης και αναστολής εκτέλεσης κατά της απόφασης Έγκρισης περιβαλλοντικών Έργων για το αιολικό πάρκο στη θέση «Αέρας – Αφεντικό» (Τύμπανος) των Δήμων Μουζακίου και Αργιθέας και των συνοδών αυτού έργων, η εκδίκαση των οποίων αναμένεται.
Τέλος και με αφορμή σχετικό δημοσίευμα, δηλώνουμε ότι καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας ή παράνομης ενέργειας σε βάρος των μηχανημάτων του εργολάβου στον «Τύμπανο», αρκεί να αποδειχθεί ότι αυτές έγιναν πράγματι και ότι οφείλονται σε διαμαρτυρόμενους κατά των ίδιων εργασιών πολίτες, κάτι το οποίο, ωστόσο, θα θέλαμε να μας επιτραπεί να αμφισβητήσουμε, μέχρι να (και αν) αποδειχθεί ότι ισχύει.
Του Δικτύου Φορέων και Πολιτών για την προστασία των Αγράφων
