Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της ΟΝΕ, πάνω από 20% του πληθυσμού έχει εισόδημα κάτω από τα όρια της φτώχειας. Μέσα σ’αυτους συμπεριλαμβάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι, οι περιστασιακά απασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι των 400 και 500 ευρώ, η γενιά των 700 ευρώ, τα παιδιά της ανασφάλιστης εργασίας, η πλειοψηφία των αγροτών. Είναι αυτοί που έχουν βιώσει τη φτώχεια. Έχει παγιωθεί σε όλους ότι σε περιόδους κρίσης εκείνοι που πλήττονται είναι οι ασθενέστερες τάξεις σε αντίθεση με τους πλούσιους που συγκεντρώνουν περαιτέρω πλούτο. Βέβαια στην Ελλάδα η συσσώρευση του κεφαλαίου στα χέρια των λίγων γινόταν και προ της διεθνούς κρίσης. Μια κρίση που δημιουργήθηκε επειδή η αγορά κατηύθυνε τον παραγόμενο πλούτο στους λίγους αντί να τον διαχέει στην κοινωνία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζοντας την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένας στους τέσσερις περίπου Έλληνες πολίτες δίνει το επίδομα της κοινωνικής αλληλεγγύης στις λεγόμενες ευπαθείς οικονομικά ομάδες. Μάλιστα τα χρήματα αυτά (περισσότερα από 1 δις ευρώ) προέρχονται από μια έκτακτη εισφορά επιχειρήσεων με πολύ μεγάλο κέρδος και μεγαλοϊδιοκτητών ακίνητης περιουσίας. Πρόκειται πράγματι για μια αναδιανομή πλούτου προς την αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτή που γινόταν επί κυβερνήσεων ΝΔ. Πιθανόν δε να είναι και η μοναδική που έχει γίνει, προς αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία 15 χρόνια. Ασφαλώς όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μόνιμη. Μόνιμη και ουσιαστική αναδιανομή του εισοδήματος μπορεί να γίνει και μέσα από φορολογική δικαιοσύνη. Έχουμε μπροστά μας στο ΠΑΣΟΚ μια μεγάλη πρόκληση. Έχουμε την ευκαιρία να σχεδιάσουμε και να νομοθετήσουμε μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση αναδιανεμητικού χαρακτήρα. Με μια τέτοια μεταρρύθμιση που θα στηρίζεται σε ενιαία κλιμακούμενη φορολόγηση, το κεφάλαιο θα φορολογείται περισσότερο από την εργασία, με συνέπεια να πληρώνουν οι «έχοντες» και όχι οι συνήθεις…μισθωτοί και συνταξιούχοι. Το θετικό πρόσημο στην προοδευτική διακυβέρνηση βασίζεται στην κατανομή του παραγόμενου πλούτου, στον τρόπο με τον οποίο αίρεται η κοινωνική και οικονομική απομόνωση, στις πολιτικές που αποκαθιστούν την κοινωνική συνοχή. Πριν ένα μήνα οι Έλληνες πολίτες έδωσαν στον Γιώργο Παπανδρέου την εντολή για τολμηρές αποφάσεις, για τομές και ρήξεις. Είναι επιτακτική ανάγκη στο ΠΑΣΟΚ να ακολουθήσουμε πολιτικές που πρωταρχικά θα εξαλείψουν την φτώχεια και στη συνέχεια θα εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Είναι καιρός αυτοί που πραγματικά παράγουν τον πλούτο να καρπώνονται ότι δικαιούνται. Σήμερα που ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, φαντάζει ως μονόδρομος η βασική σοσιαλιστική αρχή σύμφωνα με την οποία ο πλούτος παράγεται από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες του και κατανέμεται στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
