«Η Αστυνομία είναι αγάπη, η Ασφάλεια έρωτας και τα ναρκωτικά… καψούρα. Αυτό ακολουθώ πάλι στην DEA. Θα µμπορούσα να δουλέψω µε τριπλάσιο µμισθό κάπου αλλού, αλλά προτίµησα την έρευνα για τα καρτέλ, μέσα από την αµερικανική πρεσβεία. Στην Αστυνοµία όλα κάνουν τον κύκλο τους κι εγώ πλέον προχωράω στο επόµενο βήµα…».
Οι λέξεις αυτές συνοψίζουν τη σταδιοδροµία, το παρελθόν και το µέλλον του 56χρονου πρώην υπαρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. Ο Γιάννης Ραχωβίτσας, που αποχώρησε τον Οκτώβριο του 2011 από την ΕΛ.ΑΣ., έχει συνδέσει την καριέρα του µε δεκάδες επιτυχίες, αλλά και µε αµφιλεγόµενες αστυνοµικές πρακτικές. Ο αξιωµατικός που όλοι φώναζαν «Βλάχο» για την καταγωγή και το παχύ µουστάκι του είναι ίσως ο µοναδικός αξιωµατικός στην Ελληνική Αστυνοµία που είχε συµµετάσχει σε επτά επιχειρήσεις οι οποίες οδήγησαν σε ανταλλαγές πυροβολισµών µε κακοποιούς, πρωτοστάτησε σε περισσότερες από 100 εφόδους σύλληψης κακοποιών και ταυτόχρονα έχει κατηγορηθεί περίπου 60 φορές µε υπόνοιες για διαφθορά – χωρίς ωστόσο να έχει κάποια καταδικαστική απόφαση εις βάρος του.
Ο «Βλάχος» δεν είναι µόνο διάσηµος για την περιβόητη γκλίτσα που είχε κρεµασµένη σε περίοπτη θέση στο γραφείο του, αλλά και για άλλα υπηρεσιακά τρόπαια: Ο Ραχωβίτσας εξάρθρωσε τουλάχιστον τρία καρτέλ κοκαΐνης από την Κολοµβία, συνέλαβε τον Κώστα Πάσσαρη στη Ρουµανία, οργάνωσε την επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. στα Ζωνιανά και ήταν ο δηµιουργός της επιτυχηµένης οµάδας ∆ΙΑΣ. Από την άλλη πλευρά, όµως, ήταν ο αστυνοµικός για τον οποίο πολλοί συνάδελφοί του υποστήριζαν ότι «χρησιµοποιούσε παράτυπες µεθόδους για να επιτύχει τους στόχους του», «προχωρούσε σε παρασκηνιακές κινήσεις» και «δεν δίσταζε µπροστά σε τίποτα».
«Κανείς δεν ξέρει ότι η οµάδα ∆ΙΑΣ “δηµιουργήθηκε” στη Λίµα του Περού! Είχα πάει εκεί για µια υπόθεση ναρκωτικών και η τοπική αστυνοµία µου είχε δώσει συνοδούς ασφαλείας, επειδή γίνονταν σωρηδόν απαγωγές. Παρατήρησα, λοιπόν, πόσο ευέλικτοι ήταν δύο µοτοσικλετιστές µε µηχανές Εnduro που µε ακολουθούσαν. Οι υπόλοιποι κολλούσαν στην κίνηση της πόλης. Όταν βρέθηκα στη Σύρο ως αστυνοµικός διευθυντής Κυκλάδων, άρχιζα να κάνω ένα µεγάλο σχέδιο όλης της Αθήνας την οποία “σάρωνα” µε 2.137 εποχούµενους αστυνοµικούς. Εκεί, στην Ερµούπολη, έγινε ο σχεδιασµός της ∆ίκυκλης Αστυνόµευσης.
Οταν, λοιπόν, λίγους µήνες αργότερα µε κάλεσε ο τότε υπουργός ∆ηµόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στο γραφείο του για να συζητήσουµε για την έξαρση της εγκληµατικότητας, του είπα για το σχέδιό µου µε τους µοτοσικλετιστές. Του έδειξα ένα παράδειγµα για µια ληστεία που υποτίθεται ότι θα γινόταν στη Γλυφάδα: Πάνω σε ένα χαρτί σηµείωσα πώς και από ποιους δρόµους θα έσπευδε επιτόπου η ∆ΙΑΣ. Από τις επιχειρήσεις µου για τα ναρκωτικά ξέρω όλους τους δρόµους της Αθήνας απέξω κι ανακατωτά, στο µυαλό µου έχω πια εµφυτευµένο ένα GPS. Είπα, λοιπόν, στον υπουργό ότι “αν δεν τους πιάνουµε επ’ αυτοφώρω, το σίγουρο είναι ότι θα τους τροµάζουµε”. Ο Χρυσοχοΐδης το σκέφτηκε για λίγο και µου ζήτησε να προχωρήσω. Ετσι δηµιουργήθηκε η οµάδα ∆ΙΑΣ» αφηγήθηκε πριν από µερικές εβδοµάδες ο Γιάννης Ραχωβίτσας σε συνεργάτες του.
Καταδιώκοντας τον «Έλληνα Εσκοµπάρ»
Ο Γιάννης Ραχωβίτσας γεννήθηκε το 1955 στο Φανάρι Καρδίτσας και το 1973 κατατάχθηκε στην Ελληνική Χωροφυλακή. Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια µετατέθηκε στην Υποδιεύθυνση ∆ίωξης Ναρκωτικών στην Αθήνα όπου παρέµεινε για 20 ολόκληρα χρόνια, από το 1986 έως το 2006. Ο Γιάννης Ραχωβίτσας µαζί µε τον πρώην αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Γιώργο Αγγελάκο θεωρούνται οι µεγάλοι διώκτες των εµπόρων ηρωίνης και κοκαΐνης.
«Οταν µιλάµε για δίωξη ναρκωτικών στη δεκαετία του ’90, αναφερόµαστε σε άγριες καταστάσεις. Πολλές φορές κάναµε νυχτερινές επιχειρήσεις στον Εβρο και από τις δύο πλευρές των συνόρων για να πιάσουµε τούρκους ναρκοεµπόρους. Σε πολλές από αυτές, εκεί στα σκοτεινά και στα τυφλά, έπεφταν πυροβολισµοί. Έπρεπε να ήσουν από µια µεριά για να καταλάβεις το ρίσκο και την αγωνία µας. Σε κάποιες από αυτές τις ενέργειες είχαν σκοτωθεί µερικοί έµποροι…» είχε αφηγηθεί ο Γιάννης Ραχωβίτσας σε έναν υποστράτηγο της ΕΛ.ΑΣ. Πολλοί τότε του είχαν αποδώσει ότι σε µια από αυτές τις επιχειρήσεις είχε πυροβολήσει και σκοτώσει, χωρίς αιτία, έναν τούρκο έµπορο ναρκωτικών. «Αυτά είναι αστειότητες. Πολλοί αστυνοµικοί βραβεύτηκαν για αυτή την αστυνοµική επιχείρηση» αντέτεινε συνέχεια ο «Βλάχος». Για την εξάρθρωση των καρτέλ κοκαΐνης, µε πρώτο αυτό του πλοίου «China Breeze», τον Μάιο του 1999, το οποίο µετέφερε δεκάδες τόνους κοκαΐνης από τη Νότια Αµερική, ο Ραχωβίτσας στρατολογούσε πληροφοριοδότες, έµπαινε µέσα στα κυκλώµατα των ναρκοεµπόρων, έβαζε ποµπούς για να ελέγχει το στίγµα των πλοίων µέσω δορυφόρου και συµµετείχε στις επιχειρήσεις κατάληψης των πλοίων µεσοπέλαγα. Για αυτόν τον λόγο είχε από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 την υποστήριξη πολλών στελεχών της πρεσβείας των ΗΠΑ οι οποίοι είχαν συνεργαστεί µαζί του µέσω της DEA (Drug Enforcement Administration, η ∆ίωξη Ναρκωτικών των ΗΠΑ).
Μία από τις πιο σηµαντικές επιτυχίες του ήταν η εξάρθρωση το καλοκαίρι του 2004 του τεράστιου κυκλώµατος διακίνησης δεκάδων τόνων κοκαΐνης, µε πρωταγωνιστή τον επιχειρηµατία και πρώην πρόεδρο της ΠΑΕ «Ποσειδών Νέοι Πόροι», Αλέξανδρο Αγγελόπουλο, ο οποίος ονοµάστηκε ο «Έλληνας Εσκοµπάρ». «Κανείς δεν ξέρει πώς φτάσαµε στον Αγγελόπουλο» είχε πει προ δύο ετών σε αξιωµατικό του Τµήµατος ∆ιαρρηκτών. «Τότε είχε συλληφθεί στη Χαλκίδα ως οργανωτής διεθνούς δικτύου διακίνησης ναρκωτικών ένας ισπανός στρατιωτικός που ήταν φίλος και συνάδελφος του περιβόητου συνταγµατάρχη Τεχέρο ο οποίος είχε ορµήξει το 1981 µε τα όπλα στα χέρια στην ισπανική Βουλή. Ο φίλος του Τεχέρο οδηγήθηκε στη φυλακή για τα ναρκωτικά και είχε ανακύψει το ζήτηµα τι θα απογίνει η οικοσκευή του. Μας είπε, λοιπόν, ότι θα περάσει να πάρει τα πράγµατά του ένας έλληνας γνωστός του. Αυτός ήταν ο Αλέξανδρος Αγγελόπουλος του οποίου, αµέσως µόλις έφυγε από το γραφείο, έγινα η σκιά» σχολιάζει ο Ραχωβίτσας. Ο πρώην υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. είχε εντυπωσιαστεί από τον τρόπο µε τον οποίο ξόδευε χρήµατα ο Αγγελόπουλος. Όπως έλεγαν κι άλλοι αστυνοµικοί, «πήγαινε στα µπουζούκια και για να δώσει ένα φιλοδώρηµα στον παρκαδόρο, άνοιγε το πορτµπαγκάζ, όπου είχε σακούλες µε λεφτά, άρπαζε χαρτονοµίσµατα στα τυφλά µε τη χούφτα του και τα έδινε στον άφωνο άνθρωπο…».
Όπως έχει εκμυστηρευτεί σε συγγενείς και φίλους του ο Ραχωβίτσας, «η εξάρθρωση πολλών καρτέλ κοκαΐνης όπου τα χρήµατα που παίζονται και χάνονται είναι εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ, δεν είναι µια τυχαία ενέργεια. Έχει τροµερό ρίσκο ακόµη και µετά την εξάρθρωση των κυκλωµάτων. Ένας γνωστός µεγαλέµπορος κοκαΐνης προσπάθησε να µε σκοτώσει τρεις φορές µε πληρωµένους δολοφόνους. Την πρώτη µε έναν Κολοµβιανό, την άλλη µε έναν Τσετσένο και την τρίτη φορά µε έναν έλληνα νονό».
Φίλοι και εχθροί
Το όνοµα του Ραχωβίτσα έχει συνδεθεί µε πολλά σχόλια για παράνοµες ενέργειες στον τρόπο µε τον οποίο χειριζόταν εµπόρους ναρκωτικών, αλλά και πληροφοριοδότες. Όταν την περίοδο 2004-2005 αποκαλύφθηκε η υπόθεση του παραδικαστικού κυκλώµατος, είχε αναφερθεί το όνοµά του σε υποθέσεις παράνοµης αποφυλάκισης ναρκοεµπόρων µε την έκδοση πιστοποιητικών τα οποία βεβαίωναν ότι είχαν δώσει πληροφορίες για εξάρθρωση άλλων κυκλωµάτων. «Όλη αυτή η φασαρία σε βάρος του άρχισε από ένα στοίχηµα για ένα µπουκάλι ουίσκι! Καθόταν σε ένα καφέ µε δύο δηµοσιογράφους και εκεί τον συνάντησε ένας άλλος συνάδελφός τους που ασχολείται µε θέµατα αστυνοµικά και δικαστικά. Εκεί, λοιπόν, πάνω στο ποτό, άρχισε ο νεόφερτος δηµοσιογράφος να αµφισβητεί την εντιµότητα του Ραχωβίτσα και να του αφηγείται διάφορα περιστατικά.
Ο “Βλάχος” τού είπε ότι τον µπερδεύει µε άλλον αστυνοµικό που ασχολούνταν µε τα ναρκωτικά και ο οποίος είχε αποστρατευθεί. Εκείνος επέµεινε και λογοφέρανε. Τότε, λοιπόν, ο Ραχωβίτσας του είπε να βάλουν στοίχηµα και άρχισε κι αυτός επίµονα να ψάχνει τη δραστηριότητα του Ραχωβίτσα. Από τότε έχουν γίνει δεκάδες δίκες µε µηνύσεις, σε µια ανελέητη, πολύχρονη, δικαστική – κι όχι µόνο – διαµάχη! Επιπλέον, ο Ραχωβίτσας είχε κατηγορηθεί τη δεκαετία του ’90 ύστερα από έρευνα του εισαγγελέα Γιώργου Γεράκη για την υπεξαίρεση 73.000 ελβετικών φράγκων από µια κατάσχεση σε σπίτι εµπόρου ναρκωτικών. Απαλλάχτηκε, όµως, από όλες τις κατηγορίες, τις οποίες απέδωσε σε “βεντέτα” µε έναν-δύο αστυνοµικούς της ∆ίωξης Ναρκωτικών που έδιωξε από την υπηρεσία» αφηγείται στενός συνεργάτης του πρώην υπαρχηγού της ΕΛ.ΑΣ.
Ένα άλλο δείγµα για το πώς σκεφτόταν και πώς δρούσε ο Γιάννης Ραχωβίτσας είναι η υπόθεση του επιχειρηµατία, ιδιοκτήτη νυχτερινών κέντρων και εστιατορίων, Στηβ Κακέτση, ο οποίος ήταν φίλος του «Βλάχου». Ο Στηβ Κακέτσης, µε βάση τη µαρτυρία ενός διακινητή ναρκωτικών, είχε κατηγορηθεί το 1994 για υπόθεση µεταφοράς σηµαντικής ποσότητας «λευκού θανάτου». Ο Κακέτσης είχε προφυλακιστεί στη Χαλκίδα και ωρυόταν για την αθωότητά του. Αιφνιδιαστικά, στο γραφείο της ανακρίτριας που χειριζόταν την υπόθεση έφτασε µια ανώνυµη επιστολή στην οποία αποκαλυπτόταν µε σειρά λεπτοµερειών ότι την επίµαχη διακίνηση ναρκωτικών δεν είχε κάνει ο Κακέτσης, αλλά κύκλωµα ποινικών. Τα αναφερόµενα στην επιστολή διασταυρώθηκαν από τους δικαστές και ο Στηβ Κακέτσης αποφυλακίστηκε µε συνοπτικές διαδικασίες. Τότε είχε αναφερθεί σε ραδιοφωνική εκποµπή ότι την ανώνυµη επιστολή είχε γράψει ο ίδιος ο τότε υψηλόβαθµος αξιωµατικός της ∆ίωξης Ναρκωτικών, Γιάννης Ραχωβίτσας. Ο πρώην υπαρχηγός δεν αρνήθηκε ποτέ ότι αυτός ήταν πράγµατι ο συντάκτης της εν λόγω επιστολής, την οποία, επειδή δεν είχε σχετική δικονοµική δυνατότητα, έστειλε εξωυπηρεσιακά και σχεδόν λαθραία για να υπερασπιστεί τον φίλο του!
Ο «Βλάχος» σε ορισµένα θέµατα έφτανε στα άκρα. Μια φορά είχε συλλάβει έναν µεγαλοδιακινητή ηρωίνης ο οποίος κάποια στιγµή προσπάθησε να τον δωροδοκήσει για να καταθέσει ευνοϊκά για αυτόν. Ο Ραχωβίτσας του είπε ότι είναι άτιµος – δηλαδή χωρίς τιµή εξαγοράς. Ο µεγαλέµπορος ηρωίνης, ωστόσο, είχε κατορθώσει µε διάφορα τρικ να αναβάλει τις δίκες του και πλησίαζε ο χρόνος για να αποφυλακιστεί. Στο τελευταίο δικαστήριο, όταν και πάλι έγινε δεκτό αίτηµα αναβολής, ο Ραχωβίτσας εκνευρίστηκε, κατευθύνθηκε έξω φρενών προς τον δικαστή και χωρίς να λογαριάσει την ιδιότητά του του είπε: «Κοίτα να δεις! Θα δικάσεις τώρα την υπόθεση και µη διανοηθείς να δώσεις αναβολή». Ο πρόεδρος αναψοκοκκινισµένος τον κάλεσε να µιλήσουν στο γραφείο του. Εκεί «ο Ραχωβίτσας συνέχιζε να τον διατάζει να κάνει τη δίκη. Τελικά, ο δικαστής υποχώρησε και η δίκη πραγµατοποιήθηκε» αφηγείται ένας άλλος συνάδελφός του, που παρακολούθησε την έρευνα για αυτή την υπόθεση.
Ο Γιάννης Ραχωβίτσας και οι αξιωµατικοί της ∆ίωξης Ναρκωτικών ανελάµβαναν πολλές µυστικές αποστολές, άσχετες µε υποθέσεις ναρκωτικών και µε άλλοθι τη σύλληψη διακινητών. Έτσι, λοιπόν, είχε ασχοληθεί µε έρευνες για την τροµοκρατία, ενώ σε αυτόν ανέθεσε η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. το 2001 την έρευνα για τη σύλληψη του κακοποιού Κώστα Πάσσαρη στη Ρουµανία. Επί σειρά ετών όλοι µιλούσαν «για τον… “Βλάχο” που βγάζει το φίδι από την τρύπα», ενώ ορισµένοι, ίσως κακοπροαίρετοι, συνάδελφοί του να υποστηρίζουν ότι «ο Γιάννης θα µπορούσε σε µερικές υποθέσεις να καταλήξει στη φυλακή…». Ο ίδιος, πάλι, λέει ότι «εµείς µε τους κακοποιούς περπατάµε στο ίδιο ποτάµι, αλλά σε διαφορετική όχθη».
Οι επιτυχίες του Ραχωβίτσα ήταν πάµπολλες, όµως µεγάλος ήταν και ο αριθµός των «εσωτερικών εχθρών» του που κατελάµβαναν ηγετική θέση στην Αστυνοµία και τον έκριναν µάλλον δυσµενώς. Ετσι, το 2006 µετατέθηκε στην Αστυνοµική ∆ιεύθυνση Ευβοίας όπου µάλιστα χειρίστηκε την υπόθεση του βιασµού της ανήλικης µαθήτριας στην Αµάρυνθο. Έπειτα έγινε αστυνοµικός διευθυντής Κυκλάδων.
Αποστολή στα Ζωνιανά
Τον Νοέµβριο του 2007 τού ανατέθηκε το κυρίως µέρος της επιχείρησης της ΕΛ.ΑΣ. για την εξάρθρωση της µαφίας των Ζωνιανών. «Τότε γινόταν χαµός µε την υπόθεση των Ζωνιανών και µε τον βαρύ τραυµατισµό ενός αστυνοµικού. Αρχικά οι αστυνοµικοί που είχαν πάει εκεί δεν βρήκαν τίποτα. Τότε φέρεται να έδωσε εντολή ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κώστας Καραµανλής να πάει στην Κρήτη ο Ραχωβίτσας. Ο Καραµανλής τον πήγαινε πολύ τον “Βλάχο” και δεν το έκρυβε. Κατέβηκε κάτω και συµµετείχε στην πρώτη σύσκεψη όπου κάποιοι άλλοι υψηλόβαθµοι αξιωµατικοί τού ανέθεσαν κάποιον περιφερειακό ρόλο στην επιχείρηση. Τότε εκείνος γύρισε και τους είπε: “Μάλλον δεν καταλάβατε καλά. Τώρα θα ακολουθείτε τις δικές µου εντολές”. Σε λίγα 24 ώρα είχε βρει πληροφοριοδότες που του απεκάλυπταν κρυψώνες µε όπλα και ναρκωτικά. Έβαζε τα µέλη µιας οικογένειας να δίνουν πληροφορίες για τα µέλη της άλλης. Έτσι βγήκαν όλα» λέει ο βασικός συνεργάτης του στην Κρήτη.
Οµως µια άλλη κίνηση του Γιάννη Ραχωβίτσα, στην Κρήτη, δεν έχει δηµοσιοποιηθεί ποτέ. Πρόκειται για την εξοµολόγηση-απολογία ενώπιον Θεού και εισαγγελέα! «Οταν συγκεντρώθηκαν – µέσω DNA, βαλλιστικών και άλλων ελέγχων – πολλά αποδεικτικά στοιχεία για όσους πυροβόλησαν τον αστυνοµικό, κάλεσα τους αρχηγούς των οικογενειών στα Ζωνιανά. Εκεί, τους ζήτησα όσα από τα παιδιά τους συµµετείχαν στην αιµατηρή ενέδρα να πάνε ένα βράδυ στην εκκλησία του χωριού, να το εξοµολογηθούν στον ιερέα και εκεί να βρίσκεται και ένας εισαγγελέας που θα καταγράψει την παραδοχή της συµµετοχής τους, ώστε να έχουν αυτό το βασικό ελαφρυντικό. Ολα ήταν έτοιµα. Οι περισσότεροι Ζωνιανοί το είχαν δεχθεί, όµως, λίγες ώρες προτού συµβεί, ένας αρχηγός οικογένειας είπε “εµείς δεν θα κάνουµε το χατίρι των µπάτσων” και το µαταίωσε. Αυτό, βέβαια, δεν άλλαξε τίποτα στις δικές µας ενέργειες» εκµυστηρεύτηκε ο πρώην υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. σε στενούς φίλους του, λίγες ηµέρες µετά την αποχώρησή του από το Αστυνοµικό Σώµα.
Η εναλλακτική άποψη για τον φράχτη του Εβρου
Με τον ερχοµό – το φθινόπωρο του 2009 – του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στη λεωφόρο Κατεχάκη ο ρόλος του Ραχωβίτσα στην ΕΛ.ΑΣ. αναβαθµίστηκε. ∆ηµιούργησε την οµάδα ∆ΙΑΣ και κατεύθυνε κρίσιµες αστυνοµικές επιχειρήσεις. Τον Μάρτιο του 2011, µετά τη δολοφονία δύο αστυνοµικών της ∆ΙΑΣ στη συµπλοκή στου Ρέντη, υποβάλλει την παραίτησή του, αλλά δεν γίνεται δεκτή. Παράλληλα, συµµετέχει σε επιτροπές για τον τρόπο αντιµετώπισης της λαθροµετανάστευσης. Φέρεται να είχε πει στον τότε υπουργό Χρήστο Παπουτσή «µη φτιάχνεις το φράγµα στον Εβρο. ∆ηµιούργησε µόνο µερικά κέντρα υποδοχής, να τους βάζεις µέσα συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα και µετά να τους διώχνεις». Ο πρώην υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., µάλιστα, ήταν θιασώτης των πλωτών κέντρων διαµονής αλλοδαπών τα οποία χρησιµοποιούσε η ολλανδική κυβέρνηση στο Αµστερνταµ. Επιπλέον, ο Ραχωβίτσας είχε κύριο ρόλο στην αντιµετώπιση πολλών επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας. Οπως συχνά έλεγε, «όλα µπορείς να τα αποφύγεις αν κάνεις σωστές ενέργειες πριν από τις κινητοποιήσεις των αντιεξουσιαστών. Με τις προληπτικές προσαγωγές παίρνουν το µήνυµα και αποδυναµώνονται…».
Ενδοοικογενειακή ρήξη
Την τελευταία διετία πολλοί µιλούσαν για «ψυχρές σχέσεις» του «Βλάχου» µε τον πρώην αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Λευτέρη Οικονόµου, ο οποίος τώρα είναι γενικός γραµµατέας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Συνεργάτες του Λευτέρη Οικονόµου απέδιδαν στον Ραχωβίτσα ότι προσπαθούσε να ιδιοποιηθεί την επιτυχία της ∆ΙΑΣ και εµφανιζόταν ως µοναδικός εµπνευστής της. Μάλιστα, ο τότε αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. είχε ζητήσει να µη δηµοσιευθεί σε περιοδικό της Αστυνοµίας συνέντευξη του Ραχωβίτσα όπου αναφερόταν στη δηµιουργία της οµάδας ∆ΙΑΣ.
Σύµφωνα, όµως, µε πιο πρόσφατες αφηγήσεις, τώρα που και οι δύο αξιωµατικοί είναι εκτός ΕΛ.ΑΣ., υπήρχε «ρήξη» Ραχωβίτσα – Οικονόµου για δύο ακόµη λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι ο πρώην υπαρχηγός είχε ζητήσει από τον αρχηγό να µετατεθεί διοικητής Ασφαλείας στη Νότια Ελλάδα µε τον οποίο είχε παλιά κόντρα. Το αίτηµα έγινε αρχικά δεκτό, όµως µετά η υπόθεση «κακοφόρµισε», ο αξιωµατικός επέστρεψε στην υπηρεσία του κι επιρρίφθηκε στον τότε υπαρχηγό ευθύνη για την επιµονή του. Ο δεύτερος λόγος ήταν ο ακριβώς αντίστροφος. Ο πρώην αρχηγός ζήτησε «εδώ και τώρα» τη µετάθεση ενός αξιωµατικού της Αµεσης ∆ράσης καθ’ ότι υπήρχαν υπόνοιες διαφθοράς σε βάρος του. Ο υπαρχηγός ήθελε να µείνει στη θέση του, γιατί τον θεωρούσε έντιµο και τις φήµες κακόβουλες. Και εκεί υπήρξε «σύγκρουση κορυφαίων» στη λεωφόρο Κατεχάκη.
Πολλοί ήταν απολύτως βέβαιοι ότι η γκλίτσα του «Βλάχου» θα κρεµιόταν και στο γραφείο του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., στον 6ο όροφο της λεωφόρου Κατεχάκη. Ωστόσο λίγους µήνες αργότερα ο Ραχωβίτσας βρέθηκε εκτός Αστυνοµίας, σε έκτακτες κρίσεις. Σε συγγενείς και φίλους του ζήτησε «να µην τον “κουρδίζουν” µε τα “πώς” και τα “γιατί” της φυγής του από την Αστυνοµία, για τα πρόσωπα, τις καταστάσεις και τις σκοπιµότητες». Λίγους µήνες µετά την αποχώρησή του ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου ερευνών της DEA στην Ελλάδα – τον επέλεξαν ανάµεσα σε περίπου δέκα υποψηφίους. Πολλοί, όµως, ισχυρίζονται ότι «όλα ήταν τυπικά. Ο Γιάννης είχε ερείσµατα στην πρεσβεία λόγω των υποθέσεων µε τα ναρκωτικά. Ηταν βέβαιο ότι αυτόν θα διάλεγαν». Τις τελευταίες ηµέρες λέει πια: «Τώρα είµαι πάλι καλά. Τριάντα εννέα χρόνια στην Αστυνοµία είναι πολλά. Τον τελευταίο καιρό δεν µιλούσα. Αυτό, όµως, δεν σήµαινε ότι δεν είχα να πω πολλά. Ολα συνεχίζονται».
ΤΟ ΒΗΜΑ (Βασίλης Γ. Λαμπρόπουλος)
