Το Ελληνικό έθνος έχει χιλιάδων χρόνων ιστορία. Η μακραίωνη ιστορία του είχε πολλές περιπέτειες και διακυμάνσεις, έφτασε στο απόγειο ενδόξων περιόδων αλλά και στο χείλος της καταστροφής και της εξαφανίσεως.
Με βασικά χαρακτηριστικά την δημιουργία πολιτισμού και πολιτιστική εξάπλωση και επικράτηση, της παγκόσμια διασπορά και ενρίζωση και τη καταλυτική αυτοκρατορική του παρουσία στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, στην «Καρδία Γη» του πλανήτη, συγκρούστηκε πολλές φορές με πλήθος αντιπάλους, φθάνοντας πολλές φορές στο χείλος της εξαφανίσεως. Σε πείσμα όλων όμως άντεξε, επέζησε και μεγαλούργησε πολλαπλά.
Την 28η Οκτωβρίου 1940, οι συντριπτικά υπέρτερες δυνάμεις της Ιταλικής αυτοκρατορίας του Μουσολίνι, καλοοπλισμένες , καλοεκπαιδευμένες και εμπειροπόλεμες έσπασαν τα μούτρα τους και τράπηκαν σε φυγή από τις ελάχιστες και κακοεφοδιασμένες ελληνικές δυνάμεις.
Άρκεσαν ένας κυβερνήτης με το ηθικό ανάστημα και τις ικανότητες του Ιωάννη Μεταξά, λίγα χρόνια προετοιμασίας και εθνικής ηθικής διαπαιδαγωγήσεως και το απαράμιλλο γονιδιακό υπόστρωμα του ελληνικού έθνους που ξέρει να απαντάει με επιτυχία στις πιο άνισες προκλήσεις και να δίνει νικηφόρες μάχες εκεί που όλοι πιστεύουν πως χάθηκε κάθε ελπίδα.
Η μισαλλόδοξη μικρόνοια της αριστεράς, επί δεκαετίες προσπαθεί με όλη τη δική της και συνοδοιπορούσα επικοινωνιακή δυναμική, να μας πείσει ότι το περίφημο «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940 δεν το είπε ο Μεταξάς αλλά ο ελληνικός λαός. Προσπαθούν με τον τρόπο αυτό να εξαλείψουν από την εθνική μνήμη το πρότυπο του Εθνικού Κυβερνήτη και να μετουσιώσουν το μεγαλύτερο γεγονός της σύγχρονης ιστορίας μας σε αποτέλεσμα ενός ανύπαρκτου συλλογικού αυτοματισμού, καταχωνιάζοντάς το στα σκονισμένα βάθη των συρταριών της ιστορίας.
Εγκλωβισμένοι στις μισές αλήθειες της ίδιας της προπαγάνδας τους, ξεχνούν αυτό που είναι κοινά γνωστό και παραδεκτό πως μόνος τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο μικρόσωμος γίγαντας του Ελληνισμού, μπροστά στον Ιταλό Πρεσβευτή Γκράτσι, είπε την ιστορική φράση «Alors c’ est la guerre”, «Ώστε λοιπόν έχουμε πόλεμο» που καταγράφηκε στην ιστορία σαν το πιο ηχηρό ΟΧΙ όλων των λαών όλων των εποχών. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποδεικνύουν είναι ότι ο Εθνικός Κυβερνήτης άμεσα, χωρίς δεύτερη σκέψη εξέφρασε τις προαιώνιες ηρωικές παρακαταθήκες του ελληνικού έθνους, παρακαταθήκες που το δυσβάστακτο φορτίο τους ανάλαβε με υπερηφάνεια και χαρά το επόμενο πρωί το σύνολο του λαού, γαλουχημένο και διαπαιδαγωγημένο κατάλληλα σε όλη την τετραετία του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.
Με τον τρόπο αυτό αποδεικνύεται, όχι μόνο η στέρεη σύνδεση του Κυβερνήτη με τον λαό και το έθνος αλλά και η αδιάσπαστη βιολογική συνέχεια του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, σαν συνεχιστή των ηρωικών του παραδόσεων.
Είναι αναπόφευκτη η σύγκριση του Ιωάννη Μεταξά, με τους νάνους της πολιτικής μας επικαιρότητος, υποκλοπείς ψήφων και διαφθορείς συνειδήσεων, πρωταθλητές της διαφθοράς, της μειοδοσίας και του yes-sir-ισμού, που αποδεδειγμένα πλέον οδήγησαν συνειδητά την χώρα στην χρεωκοπία και την ενεχυρίασή της και τον λαό μας σε οικονομική ομηρία δεκαετιών και διαρκή αγωνίας υλικής επιβίωσης.
Η ώρα των αποφάσεων δεν αργεί. Συνεχιστές της μακράς σειράς των ηρωικών μας παραδόσεων, από τα τείχη της Τροίας, στον κάμπο του Μαραθώνια, στο στενό των Θερμοπυλών, στη Σαλαμίνα, στα όρια της γνωστής ανθρωπότητος με τον θεοείκελο Αλέξανδρο, στα τείχη της Κωνσταντινούπολης με τους λαμπρούς μας αυτοκράτορες, στα Δερβενάκια το Μεσολόγγι και το Μανιάκι, στο Σαραντάπορο, στα στενά της Κρέσνας και το Σκρα, στο Δορύλαιο – Εσκή Σεχήρ και τις νέες Θερμοπύλες του Αλή Βεράν, στο Καλπάκι, την Κλεισούρα και τα οχυρά, στο Γράμμο και στο Βίτσι, στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, στο Πυρόι και στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας το έθνος μας έχει δείξει τις ηρωικές του καταβολές και ότι με την κατάλληλη ηγεσία μπορεί να ανταπεξέλθει με τους πλέον άνισους συσχετισμούς δυνάμεων.
Είναι σίγουρο ότι στην δύσκολη στιγμή που ζούμε το γονιδιακό υπόστρωμα του έθνους μας μπορεί να ανταπεξέλθει με επιτυχία. Με μία προϋπόθεση όμως: Χρειάζεται Κυβερνήτες από τα σπλάχνα του βγαλμένους, εκφραστές των μύχιων παρορμήσεών του που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες για να επανεύρει τον δρόμο των ιστορικών του προοπτικών και όχι θεσιλάγνους και θεσιθήρες τυχάρπαστους κληρονόμους, εγκάθετους των ξένων, ηθικά και πολιτικά ανύπαρκτους που διαγκωνίζονται στην προδοσία για να διαμοιράσουν τα δανεικά πια, φτωχικά ιμάτια του λαού μας.
Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη.
Ή απαντάμε στην πρόκληση, σκουπίζοντας δια παντός από το πολιτικό μας προσκήνιο τον δικομματισμό και την συνοδοιπορούσα του αριστερά, αποδεδειγμένα ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της καταστροφής μας, ξεπερνώντας συμβιβασμούς και ψυχολογικές εμπλοκές δεκαετιών ή συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο με διαδοχικές αλλαγές των ρούχων του Μανωλιού, άξιοι πλέον της σκληρής μας μοίρας ανάξιοι όμως να φέρουμε το βαρύ όνομα και τη λαμπρή ιστορία που κληρονομήσαμε.
Κώστας Καρδαράς
Χειρουργός
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑΟΣ
