Κανείς δεν φανταζόταν ότι το τρίπτυχο «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», το κεντρικό σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, θα ακουγόταν στους δρόμους και στις πλατείες της Χώρας μας μετά από 38 χρόνια.
Ποιος πίστευε ότι θα ήταν τόσο επίκαιρο, ότι θα ενώσει και πάλι όλους τους Έλληνες, διεκδικώντας εθνική ανεξαρτησία, αξιοπιστία της Χώρας, την χαμένη αξιοπρέπεια, αλλά και κοινωνική δικαιοσύνη και πάνω απ΄όλα ελπίδα στη ζωή και στο μέλλον.
Φέτος τα μηνύματα και τα συνθήματα του πολυτεχνείου, δεν περίμεναν την 17η Νοεμβρίου για να εκφραστούν.
Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια και η ριζική αλλαγή, προς το χειρότερο, της ζωής μας, επανέφεραν στην επιφάνεια την ανάγκη για διεκδίκηση και αγώνες για αξιοπρεπή διαβίωση και συλλογικό, κοινωνικό, εθνικό συμφέρον.
Το τελευταίο διάστημα έγιναν κοινοί οι στόχοι των Ελλήνων, κοινές οι αξίες και τα οράματα, κοινές οι ανησυχίες, οι αγωνίες και τα προβλήματα.
Αυτό ήταν και το βασικό χαρακτηριστικό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου .
Παραμέρισαν και τότε τις πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις και συστρατεύτηκαν όλοι, συνοψίζοντας τα πάντα σε τρεις λέξεις.
Έπος της νέας γενιάς, χαρακτηρίστηκε η εξέγερση του Πολυτεχνείου, μιας γενιάς που την τιμούμε και κρατάμε μόνο τα διδάγματα και τις θετικές μνήμες.
Παραβλέπουμε αυτούς για τους οποίους υπάρχει διάχυτη η άποψη, ότι έχασαν τον προσανατολισμό τους και ότι εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με δόξα, χρήμα και εξουσία.
Τους ανθρώπους αυτής της γενιάς, που ακόμη και σήμερα παίζουν ουσιαστικό ρόλο στα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα της πατρίδας μας και φέρουν ευθύνες για τις προσδοκίες που διαψεύστηκαν, για τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, για το χαμόγελο που έσβησε.
Εμείς τιμούμε τους πατριώτες, αυτούς που συνέβαλαν στην εδραίωση της Δημοκρατίας, τους πρωταγωνιστές της μεταπολίτευσης κι απ΄αυτούς παίρνουμε τη σκυτάλη.
Αφήνοντας κατά μέρος τις ψευδαισθήσεις, τη μοιρολατρία και το φόβο, που τόσο επιδέξια έσπειραν οι κυβερνώντες, πιάνουμε το νήμα από κει που το άφησαν οι αγνοί αγωνιστές του πολυτεχνείου και συνεχίζουμε, για να βγούμε από το βαθύ σκοτάδι της εθνικής κατάθλιψης.
Με σημαιοφόρους τη σημερινή νέα γενιά αυτή των 700 ή των 593 ευρώ, των ανέργων με τα περισσότερα πτυχία, θα παραμερίσουμε την απελπισία και θα ενωθούμε με εκείνους που ξεκινούν την νέα μεταπολίτευση.
Με κείνους που οραματίζονται μια πατρίδα ανεξάρτητη χωρίς μνημόνιο, χωρίς επιτήρηση, χωρίς έξωθεν εντολές, με το λαό κυρίαρχο στο τόπο του.
Η ώρα αυτή είναι τώρα.
Έχουμε χρέος να δραστηριοποιηθούμε και να συμμετέχουμε στην προσπάθεια εκείνων που εγγυώνται την ελπίδα, την προοπτική, την αισιοδοξία, την περήφανη Ελλάδα.
Να αγωνιστούμε για τη γενιά του σήμερα και του αύριο στη μνήμη της γενιάς του πολυτεχνείου.
Έχει καταγραφεί εξ΄άλλου ότι οι κοινωνικοί αγώνες δεν σταματούν ποτέ, έχουν συνέχεια και όποιος αγωνίζεται δεν έχει καιρό να απελπιστεί.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΣΚΟΝΔΡΑ
ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
ΜΕΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ν.Δ. ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ & ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
