Πραγματικά είναι αστείο να μιλάμε σήμερα για λειτουργία των σχολείων… Δυστυχώς και σ’ αυτό το κομμάτι του κράτους, ολοκληρώθηκε φέτος η διάλυση και η κατάσταση που επικρατεί στον τομέα αυτόν, είναι πλέον χώρας του τρίτου κόσμου. Η για πρώτη φορά εμφανισθείσα έλλειψη των βιβλίων (η εκτύπωση τους ακόμη και σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί), η έλλειψη δασκάλων και καθηγητών και η ανυπαρξία οικονομικών πόρων για τα σχολεία, συνθέτουν ένα σκηνικό ντροπής που δικαιολογημένα προκαλεί οργή στο εκπαιδευτικό προσωπικό, στους μαθητές και στους γονείς τους.
Σήμερα και λίγο πριν διακόψουν για τις γιορτές τα σχολεία, είναι ολοφάνερο πως οι καλοκαιρινές και φθινοπωρινές υποσχέσεις των αρμοδίων σχετικά με την λειτουργία των σχολείων ήταν ψεύτικες και δίνονταν μόνο και μόνο για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.
Τα μαθήματα συνεχίζουν να γίνονται με φωτοτυπίες και σημειώσεις που κρατούν οι μαθητές και τις ανταλλάσουν μεταξύ τους, ενώ πολλοί φρόντισαν να προμηθευτούν βιβλία από αποφοίτους ή από παλαιοπωλεία, αφού ξανάνοιξαν πάλι τα παλαιοπωλεία σχολικών βιβλίων, όπως τις δεκαετίες του 1960.
Όμως, όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα δείχνουν δευτερεύοντα μπροστά σ’ αυτά που εμφανίστηκαν με την είσοδο του χειμώνα. Tα περισσότερα σχολεία δεν έχουν την δυνατότητα να προμηθευτούν πετρέλαιο, αφού το υπουργείο δεν διαθέτει στους δήμους τις σχετικές πιστώσεις και τα σώματα των καλοριφέρ στις αίθουσες παραμένουν παγωμένα, ενώ στα υπόλοιπα το σύστημα θέρμανσης λειτουργεί για λίγη ώρα το πρωί.
Το κασκόλ και το μπουφάν αποτελούν πλέον μόνιμα μέρη της ένδυσης των μαθητών την ώρα του μαθήματος και όλοι δάσκαλοι, μαθητές, γονείς και δημοτικές αρχές εξορκίζουν την έλευση του κρύου και της παγωνιάς.
Ασφαλώς αυτοί που δεν ευθύνονται είναι οι μαθητές, δυστυχώς όμως αυτοί την πληρώνουν, αυτοί είναι τα θύματα της ανοργανωσιάς και της διάλυσης της παιδείας, αφού η αρμόδια υπουργός φροντίζει μόνο για την προς τα έξω εικόνα της και όχι για την πρόληψη και την επίλυση των προβλημάτων των σχολείων. Η υπουργός ενδιαφέρεται για το πώς θα οργανώσει την παρουσία της και τον ρόλο της στη επερχόμενη με ταχύτατο βηματισμό μεταπαπανδρεϊκή εποχή και έχει αφήσει σε δεύτερη μοίρα την επελθούσα επί των ημερών της διάλυση της παιδείας.
Όμως το εκπαιδευτικό προσωπικό, οι γονείς και κυρίως οι μαθητές δεν ενδιαφέρονται για τα προσωπικά σχέδια και τις βλέψεις της υπουργού, όπως δεν ενδιαφέρονται μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία και για πολλά άλλα μέρη του πολιτικού συστήματος. Ο κόσμος είναι αδιάφορος για τα κόμματα και τους βουλευτές, αφού θεωρούν τους παράγοντες αυτούς του πολιτικού συστήματος διαχρονικά ένοχους για το σημερινό κατάντημα της οικονομίας, για την χωρίς οίκτο περικοπή των μισθών και των συντάξεων ακόμη και των μικροσυνταξιούχων και χαμηλομίσθων, για την νέκρωση της εμπορικής ζωής, για την χωρίς προηγούμενο πτώση του βιοτικού επιπέδου, για την τεράστια ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, για την καθημερινή μείωση της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας.
Είναι βέβαιο, ότι αν συνεχιστεί στα σχολεία η παρούσα κατάσταση, θα γυρίσουν στις αίθουσες οι ξυλόσομπες και θα επαναληφθεί η εικόνα που την είχαμε λησμονήσει δηλ. οι μαθητές να κουβαλούν στο σχολείο και από ένα ξύλο για την θέρμανση της τάξης! Κατά προτεραιότητα και προς παντός άλλου, πρέπει να λυθούν άμεσα τα κατεπείγοντα προβλήματα που βασανίζουν σήμερα την εκπαιδευτική κοινότητα, δηλ. βιβλία, προσωπικό, οικονομικοί πόροι. Είναι όμως άφευκτη και επείγουσα ανάγκη, αλλά και μία επίδειξη ανθρωπιάς προς τους νέους και τις νέες μας, τα μαθήματα να γίνονται σε πολιτισμένες συνθήκες, και να πάψουν τα σχολεία να είναι “σχολεία του κασκόλ”.
Παύλος Β. Σιούφας
Δικηγόρος
Υποψήφιος Βουλευτής
Καρδίτσας Ν.Δ.
