Βιώνουμε τη βαθύτερη κρίση της Ελληνικής οικονομίας, την Τρόικα να εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα εκτελώντας χρέη τοποτηρητή, τον Γερμανό αντικαγκελάριο να «κόβει» βόλτες σε υπηρεσίες και οργανισμούς στην Αθήνα κάνοντας υποδείξεις περί αποδοτικότητας, τις πιέσεις των εισοδημάτων, τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες και τα μέτρα φορολογίας κατά αυτών που πάντα πλήρωναν. Μέτρα χωρίς τέλος, γραμμένα «στο πόδι» που αναπροσαρμόζονται κάθε βδομάδα, μέτρα για μείωση των δαπανών του αχανούς δημοσίου τομέα που το ίδιο το κομματικό κράτος του ΠΑΣΟΚ δημιούργησε, μέτρα που δεν οδηγούν πουθενά αλλού πέρα από την ύφεση και την ανεργία. Δυστυχώς, οι φωνές, όχι μόνο της ελληνικής κοινωνίας που έχει φτάσει στα όρια της αντοχής της, αλλά και των ιθυνόντων της οικονομίας ανά τον κόσμο, πως ο μαθητευόμενος μάγος των οικονομικών κ. Βενιζέλος έχει χάσει το στόχο της ανάκαμψης, δεν εισακούγονται ούτε στην Τρόικα αλλά ούτε και στην κυβέρνηση των δοσίλογων.
Βιώνουμε λοιπόν την ανικανότητα της κυβέρνησης, την ανυπαρξία κράτους, μηχανισμού διαχείρισης και πολιτικού προσωπικού που καλείται να διαχειριστεί την κρίση. Μέτρα χωρίς αρχή και τέλος, μέτρα χωρίς λογική, μέτρα που έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα τη χρεοκοπία του μικρομεσαίου Έλληνα και την διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας. Μέτρα που έχουν καταρρεύσει τη χώρα από τις διαμαρτυρίες τη στιγμή που ο «βοηθός πρωθυπουργός» άλλαζε ανά τέταρτο της ώρας τις βάρβαρες και ληστρικές διατάξεις του πολυδιαφημισμένου πολυνομοσχεδίου για τη φορολογία και το ενιαίο μισθολόγιο, την ώρα που ο φορολογούμενος πολίτης δεν μπορεί να χωνέψει τα ήδη επιβληθέντα χαράτσια, την ώρα που τα όνειρα και οι προσπάθειες μιας ζωής καταστρέφονται και κάθε οικογενειακός ή επιχειρηματικός προγραμματισμός θυσιάζεται στο βωμό της δήθεν δημοσιονομικής προσαρμογής.
Τα πράγματα στη χώρα μας σοβάρεψαν και οι Έλληνες δεν ξέρουν πλέον αν πρέπει να κλαίνε ή να γελάνε, με την εικόνα βαριετέ και το «ράβε-ξήλωνε» της επικίνδυνα ανίκανης κυβέρνησης. Οι πρωτοβουλίες είναι σπασμωδικές και τα ακούσματα τραγελαφικά. Η πρόσφατη επινόηση επιβολής τεκμηρίου κατανάλωσης ή τεκμηρίου μη αποταμίευσης αποτελεί έμπνευση παγκόσμιας πρωτοτυπίας, που μπροστά της ωχριούν ακόμη και οι ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα. Τώρα σοβαρεύουν τα πράγματα, κατά την ρήση του Χότζα, καθώς οι υπεύθυνοι του υπουργείου Οικονομικών επιβάλλουν σε όσους δηλώνουν εισόδημα, την υποχρεωτική κατανάλωσή του, ενώ παράλληλα ακυρώνουν όλα όσα μαθαίναμε από τα πρώτα μαθητικά μας χρόνια, για την αναγκαιότητα και την χαρά της αποταμίευσης.
Για την ιστορία ο Ναστραντίν Χότζας, αγόρασε κάποτε ένα γάιδαρο για τις αγροτικές δουλειές του. Ο Βασιλιάς όταν το έμαθε του επέβαλε πρόστιμο και φόρο. Ο Χότζας προβληματισμένος πήγε και το πλήρωσε. Λίγες ημέρες αργότερα, μόλις άρχισε να αλωνίζει, ο Βασιλιάς του επέβαλε ως φόρο να παραδώσει τη μισή σοδειά από το σιτάρι του. Ο Χότζας απογοητευμένος πήγε και παρέδωσε τη μισή σοδειά. Όταν τέλειωσε το αλώνισμα και το εναπομείναν στάρι έγινε αλεύρι, ο Βασιλιάς διέταξε να κατασχεθεί το μισό από το αλεύρι του Χότζα. Ο Χότζας θλιμμένος, με δάκρυα στα μάτια, παρέδωσε το μισό αλεύρι. Τελικά, ο Χότζας μάζεψε τις σταχόμπαλες για να ταΐσει το γάιδαρο του. Όταν το έμαθε ο Βασιλιάς κατάσχεσε το γάιδαρο. Ο Χότζας γελώντας πήγε να παραδώσει το γάιδαρο. Κάποιος τον ρώτησε γιατί γελάει. Και αυτός απάντησε «τώρα που γελάω τώρα σοβάρεψαν τα πράγματα».
Και τα πράγματα πρέπει να σοβαρέψουν γιατί οι θυσίες του ελληνικού λαού έγιναν τιμωρία, η μείωση της σπατάλης των δαπανών του δημοσίου τομέα γίνεται με οριζόντιες περικοπές βγάζοντας το άχτι σε μισθωτούς και συνταξιούχους, η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει γιατί η κυβέρνηση γονατίζει με φοροεπιδρομές αυτούς που πάντα πλήρωναν, και οι αποκρατικοποιήσεις κατέληξαν σε ξεπούλημα.
Μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα πως δίνεται η απάντηση στο ερώτημα που ταλανίζει όλους τους Έλληνες για το αν μας οδήγησαν εδώ που είμαστε από ανικανότητα ή από πρόθεση. Ο στόχος τους είναι να μας γονατίσουν ηθικά και πολιτισμικά. Θέλουν να μας στερήσουν το πολυτιμότερο κίνητρο για δημιουργία, την αισιοδοξία του Ελληνικού λαού. Η πολιτιστική μας ταυτότητα, η πολιτιστική μας αυτογνωσία, η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση, είναι εκείνα τα χαρίσματα που θα μας δώσουν δύναμη για την οικονομική μας ανάπτυξη.
Χρειάζεται όμως συντονισμένη αντίδραση σε μέτρα και πρακτικές αμφιβόλου λογικής πρόθεσης και αποτελεσματικότητας, καταδικασμένα πριν καν γεννηθούν, που βυθίζουν την οικονομία σε ύφεση και την οδηγούν στην απαξίωση. Να δοθεί ένα τέλος σε εμπνεύσεις που ενεργοποιούν στους πολίτες αντιδημοκρατικά αντανακλαστικά. Κι όταν η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική καταστροφική για τη χώρα και το μέλλον της, τα κόμματα δεν έχουν μόνο πολιτική, αλλά ηθική και κυρίως εθνική ευθύνη να τη σταματήσουν.
Οι εκλογές δεν είναι επιλογή.
Αποτελούν ευθύνη και πατριωτικό καθήκον.
Κωνσταντίνος Γ. Νούσιος
Δικηγόρος-Πολιτικός Επιστήμων
Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσσαλίας
Τομεάρχης Επικοινωνίας ΝΟΔΕ Καρδίτσας
